ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 66

เสียงเปิดน้ำจากในครัวดังขึ้นในเวลาหกโมงเช้า มือของหญิงชราบรรจงล้างผักเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้เจ้านาย พร้อมกับร่างของหญิงสาวที่เดินหาวหวอดเข้ามา เธอรู้สึกเหมือนร่างกายอ่อนแรง หญิงชราหันมายิ้มให้อย่างใจดีเช่นเคย เธอรวบรวมสติสะบัดศีรษะอีกครั้งเพื่อเดินเข้าไปช่วย เสียงของน้ำยังคงดังไม่หยุด กองผักที่ล้างและถูกวางไว้ข้างหญิงชรานั้นทำให้หญิงสาวแปลกใจ

“ทำไมวันนี้ผักเยอะจังคะ ป้านาจะทำเมนูอะไรหรือคะ”

“วันนี้คุณแทนให้ป้าทำเมนูโปรดของคุณม่าน คุณแทนจะเอาไปฝากคุณม่าน ทิชาช่วยป้าหน่อยนะ” หญิงชราหันมาขอตัวช่วยจากนันทิชา หญิงสาวพยักหน้ายิ้มรับแล้วเดินเข้าไปช่วยอย่างเต็มใจ พลางหาวทิ้งท้ายอีกครั้งเพื่อสลัดความง่วง

แทนคุณกลับเข้ามานั่งนิ่งอยู่บนเตียงพร้อมกับหยิบรูปครอบครัวขึ้นมาดูอีกครั้ง เขาอยากลบความจำอันแสนเจ็บปวดนี้ออกจากหัวใจ มันทรมานจนเกินจะรับไหว ชายหนุ่มกอดรูปใบนั้นก่อนจะหลับตาลงรวบรวมสติทบทวนความรู้สึกของตัวเอง มีเพียงคำตอบเดียวที่เด่นชัด “ม่านฟ้า” เป็นหญิงสาวที่คู่ควรที่สุด ทั้งฐานะ หน้าตาทางสังคม การศึกษา รวมถึงการดำเนินชีวิต เขาควรเปิดใจเรียนรู้ม่านฟ้าอย่างจริงจังเสียที หากแต่ความรู้สึกประหลาดที่เกิดขึ้นระหว่างเด็กกะโปโลคนนั้นคงจะสลัดทิ้งได้ไม่ยากนัก หรือต่อให้ความรู้สึกประหลาดนั้นเรียกว่า “ความรัก” เขาจะเป็นคนกำจัดความรู้สึกนั้นทิ้งด้วยมือของเขาเอง เพราะเหตุผลเดียว “เธอเป็นลูกสาวของคนที่ทำลายครอบครัว อีกทั้งไม่มีอะไรคู่ควรกับคนอย่างแทนคุณ ทวีศักดิ์” อยู่ๆ ภาพในหัวก็เผลอปรากฏเป็นหน้าของเด็กสาวที่ชื่อ “นันทิชา” คราวนี้หัวใจเริ่มรัวไม่เป็นจังหวะอีกครั้ง เขารีบวางรูปกรอบเล็กนั้นลงแล้วตั้งสติอย่างแน่วแน่ “นายจะรู้สึกกับใครก็ได้แต่ไม่ใช่เด็กนั่น” เขาพึมพำย้ำกับตัวเองก่อนจะรีบกดมือถือโทรหาม่านฟ้าในทันที

ร้านที่สาขาสามของแทนคุณในเวลานี้ ร่างของหนุ่มเจ้าของร้านนั่งเหม่อลอยมาเป็นเวลานาน สีหน้าตึงเครียดอย่างเห็นได้ชัด เสียงลูกค้าจอแจในร้านไม่ได้ทำให้แทนคุณสนใจแม้แต่น้อย เขายังคงเฝ้าวนเวียนคิดถึงเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมาและหาทางกำจัดความรู้สึกประหลาดนั้นทิ้งไปโดยเร็วที่สุด เพราะมันกำลังกัดกร่อนให้เขาว้าวุ่นใจ ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำ นั่งนิ่งเป็นหุ่นแบบนั้นจนกระทั่งเสียงฝีเท้าของสาวหุ่นนางแบบเดินเข้ามาทำลายความคิดเขากระเจิงออกไป

“นั่งหลบอยู่นี่นี่เอง” ม่านฟ้าเข้ามาทันเวลานัด ในชุดกระโปรงสีน้ำเงินแบรนด์หรู ผมถูกแต่งทรงไว้อย่างเรียบง่าย ยิ้มให้แทนคุณอย่างสดใสเช่นเคย ร่างบางค่อยๆ ลงนั่งข้างๆ ชายหนุ่ม ก่อนที่หญิงสาวจะเหลือบไปเห็นสลัดผัก ที่วางอยู่ด้านข้าง ลักษณะของกล่องที่ใส่มานั้นคุ้นเคยเป็นอย่างดี

“แทนโทรหาม่านเพราะสลัดของป้านาเพียงอย่างเดียวหรือคะ” ชายหนุ่มจ้องมองหน้าของหญิงสาว ไม่กระดิกสายตาละจากเธอไปไหน เขาจ้องมองด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกหลายอย่าง หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า รักและให้เกียรติเขาเสมอมา ไม่เคยเปลี่ยนนับตั้งแต่วันที่ได้รู้จักกันจนถึงตอนนี้ มันเป็นเวลายาวนานมากพอที่ไม่ต้องพิสูจน์ความจริงใจใดๆ ไม่มีข้อบกพร่อง เป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมทุกสิ่ง ถ้าหากเปิดใจรักเธอ คงรักได้ไม่ยากนัก ชายหนุ่มยกมือขึ้นค่อยๆ จับใบหน้าของหญิงสาวอย่างเบามือด้วยความโอนโยน พร้อมกับแสดงสายตามุ่งมั่นบางอย่างออกมา

“ลองไหม” คำถามและพฤติกรรมของชายหนุ่มทำให้ม่านฟ้าขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนจะจับมือของแทนคุณที่กำลังจับหน้าของเธอลงช้าๆ แล้วเอามากุมไว้อย่างทะนุถนอม

“ลองอะไรคะ” หญิงสาวเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย

“ลองคบกัน ผมหมายถึงลองคบกันและรักกันจริงๆ ไม่ใช่เพื่อหลอกพ่อของคุณ อย่างที่เราตกลงกันผมคิดว่ามันจะดีกว่า ที่เราจะหลอกคนอื่นไปแบบนี้ หากเรารักกันจริงๆ ทุกอย่างก็เป็นไปตามที่ควรจะเป็น สุดท้ายก็จะจบปัญหาทุกอย่างได้” แทนคุณอยากเปิดโอกาสให้หัวใจตัวเองได้เรียนรู้ ว่าสามารถรักม่านฟ้าได้จริงหรือไม่ และถ้าหัวใจของเขาสามารถรักหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าได้อย่างสุดหัวใจ เขาจะยอมรับเพียงแค่หญิงคนนี้คนเดียวในชีวิต จะไม่มีพื้นที่อื่นใดให้ใครในโลกอีก