ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 123

แทนคุณนั่งเหม่อลอยอยู่หน้าห้องไอซียูของโรงพยาบาล พร้อมกับทุกคนที่นั่งเงียบด้วยความเป็นห่วง ไม่นานนักเสียงฝีเท้าของมุกพี่สาวม่านก็เดินมาหยุดมองทุกคนพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

“คุณมุก” แทนคุณเงยหน้าแล้วเอ่ยทัก

“มีใครเป็นญาติของคุณม่านฟ้าไหมคะ” พยาบาลเดินเข้ามาถามอย่างมีมารยาท

“มุกกะว่าจะมารับยัยมุกที่ไทยด้วยตัวเอง แต่ไม่คิดว่าพอลงเครื่องจะได้ยินข่าวร้ายขนาดนี้ มุกขอตัวไปคุยกับคุณหมอก่อนนะคะ” มุกเดินตามพยาบาลคนดังกล่าวลับไป

ทีภพลุกขึ้นมาหาแทนคุณแล้วใช้มือตบเบาๆ ที่บ่าของเขา

“นายต้องเข้มแข็ง อย่าร้องไห้แบบนี้ ถ้าม่านรู้เธอคงไม่ชอบ” แทนคุณปาดน้ำตาแล้วพยักหน้ารับรู้

“ทิชา คุณมาหาผมหน่อย” ชายหนุ่มหันไปเรียกหญิงสาวที่นั่งอยู่กับพริม ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาหาอย่างว่าง่าย

“คุณม่านเธอเป็นคนดีค่ะ ทิชาเชื่อว่าพระจะคุ้มครองให้เธอปลอดภัย” แทนคุณพยักหน้าแล้วก้มซบลงที่บ่าของหญิงสาวด้วยแววตาเศร้าสร้อย ไม่นานนักมุกเดินออกมาด้วยสีหน้าไม่ดีเท่าไหร่ แววตาระริกกวาดมองทุกคนอย่างสิ้นหวัง ก่อนที่ทั้งหมดจะกรูเข้าไปเอาคำตอบจากหญิงสาว

“ม่านจากพวกเราไปแล้วค่ะ” สิ้นเสียงของมุก แทนคุณและทีภพแทบพยุงตัวเองไม่อยู่ ภาพในอดีตของเพื่อนสาวนับร้อยนับพันพรั่งพรูเข้ามาในสมองอย่างไม่ต้องบังคับ

“ไม่จริงอ่ะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้” แทนคุณเข้าไปทุบกำแพงสองสามทีด้วยความเสียใจอย่างถึงที่สุด

“ผมจะไปหาม่าน” ชายหนุ่มหันขวับเดินตรงไปยังห้องไอซียู

“หยุดเดี๋ยวนี้ค่ะคุณแทน มันจบแล้วค่ะ เราไม่สามารถยื้อชีวิตม่านไว้ได้อีกแล้ว มุกรู้ว่าทุกคนเสียใจและมุกเองก็เสียใจไม่ต่างกัน มุกขอให้ทุกคนกลับไปก่อนได้ไหมคะ” เสียงแข็งกร้าวของมุก ทำให้แทนคุณหยุดในทันที แม้จะเสียใจมากเพียงใดแต่ก็ยอมทำตามพี่สาวม่านโดยไม่ดื้อรั้น