ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 68

“นายที แล้วนายทีมายุ่งอะไรกับคุณด้วย” แทนคุณถามพลางหน้านิ่วคิ้วขมวด รู้สึกหูร้อนผ่าวขึ้นมาทันที

“เอ่อ...คือ...” หญิงสาวมีอาการลังเลเล็กน้อย ด้วยเพราะสายตาคู่ดุจ้องมาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ

“อ้ำอึ้งอยู่นั่น หรือผมต้องง้างปากของคุณ”

“คุณทีไลน์มาหาทิชา บอกว่าอาทิตย์นี้จะเป็นคนพาทิชาไปหาพ่อค่ะ อีกอย่างคุณทีบอกว่า คุณทีจะเป็นคนแจ้งให้กับคุณแทนทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยตัวเองค่ะ”

“นี่พวกคุณมีไลน์ส่วนตัวหากันด้วยหรือ ไปสนิทสนมกันตั้งแต่เมื่อไหร่”

“เอ่อ..ทิชาขอตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวหันตัวกลับแล้วเดินจ้ำอ้าวเข้าครัวไป หลังจากเห็นใบหน้าบึ้งตึงของเจ้านาย เดาได้ว่าอาการไบโพล่าของเขากำลังกำเริบ จึงหาทางเลี่ยงออกไปก่อน

“เดี๋ยวทิชา ทิชา” แทนคุณพยายามเอ่ยปากรั้งไว้ หากแต่เด็กดื้อแผลงฤทธิ์ทำหูทวนลมไม่ยอมฟัง ในที่สุดได้แต่จับจ้องร่างบางที่สับฝีท้าวห่างออกไป เขาพยายามกลั้นอารมณ์ความรู้สึกปั่นป่วนในใจเอาไว้ ก่อนจะหยิบน้ำขึ้นมาดื่มเพื่อดับอาการพลุ่งพล่านนั้น

นันทิชาเดินหลบเข้าไปในครัวที่มีกลิ่นอาหารหอมฟุ้ง สีหน้าซีดยืนเอามือทาบอกตัวเอง ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอย่างผ่อนคลาย หลังจากหนีเจ้านายจอมงี่เง่าพ้น เธอเกือบโดนเขาเขมือบเล่นงาน กับเจ้านายคนนี้เธอไม่มีวันเข้าใจนิสัยเขาได้ นึกจะดีก็ดีใจหาย นึกจะร้ายก็ร้ายแบบสุดขั้ว หญิงสาวกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อหวนนึกใบหน้าบึ้งตึงเมื่อครู่

“อ้าวทิชา ได้ถามคุณแทนไหมว่าจะรับอาหารบนห้องหรือด้านล่าง เวลาไหน ป้าจะได้จัดถูก” คำพูดของป้านาทำเอาหญิงสาวตัวสะดุ้งโหยง ก่อนจะทำท่าทางหลุกหลิก

“เอ่อ..คือ...ป้านาไปถามเองได้ไหมคะ พอดีทิชาปวดท้องหนักเลยค่ะ ทิชาขอตัวก่อนนะคะ” ว่าแล้วหญิงสาวก็ทำท่าปวดท้องขึ้นมากะทันหัน พลางทำสายตาล่อกแล่ก แล้ววิ่งจู๊ดออกจากครัวไปทันที

“อ้าวแล้วกัน เด็กคนนี้” ป้าน่าพึมพำไล่หลังเด็กสาวไป

“ขอบคุณนะยายพริม วันนี้ฉันขอยืมนิสัยเธอของเธอสักวันนะ” นันทิชาวิ่งเข้ามายืนหอบอยู่ในห้องน้ำ เป็นครั้งแรกที่นึกขอบคุณพริม พลางหยิบมือถือขึ้นมากดไลน์หาทีภพทันที เธอค่อนข้างใจร้อนเพราะแทนคุณดูจะโกรธเธอเอามาก

“คุณทีคะ คุณทียังไม่ได้บอกเรื่องที่คุณที คุยกับทิชาให้คุณแทนฟังหรือคะ ดูท่าคุณแทนจะโกรธทิชาอีกแล้ว”

“แกร็ก” นันทิชายอมเปิดประตูแต่โดยดี สีหน้าซีดเหลือบมองแทนคุณด้วยความระแวง

“เอามือถือมา” แทนคุณแบมือขอมือถือจากหญิงสาว นันทิชาเหลือบตามองมือหนาของแทนคุณ เธอค่อยๆ วางมือถือลงบนมือของเจ้านายช้าๆ พลางกลืนน้ำลายอึกใหญ่ แทนคุณรีบหยิบมือถือของหญิงสาว ไม่รีรอที่จะกดเข้าไปอ่านในไลน์ของทีภพทันที เธอและเขาคุยกันอย่างสนิทสนมมานาน อยู่ๆ ก็รู้สึกร้อบวูบวาบเข้ามาที่หน้า อาการปั่นป่วนในหัวใจของแทนคุณปะทุขึ้นดังพายุ เขากำมือถือแน่นจนสั่นเทา จ้องมองนันทิชาอย่างไม่พอใจ ก่อนจะตัดสินใจลบไลน์และเบอร์โทรของทีภพทิ้งทั้งหมด

“นี่คุณทำบ้าอะไร” นันทิชารีบแย่งมือถือจากแทนคุณกลับเข้ามาถือไว้ แทนคุณตัดสินใจลากตัวหญิงสาวออกจากห้องน้ำ ก่อนที่นันทิชาจะพยายามรั้งตัวเองไว้ไม่เดินตาม หากหแต่สายตาของเจ้านายที่หันมาด้วยความโกรธสุดขีด ทำให้นันทิชาเดินตามไปแต่โดยดี

“คุณกับนายที คุยกันมานานแค่ไหน” แทนคุณถามเสียงเข้ม หลังจากลากตัวเธอเข้ามาในห้อง ก่อนจะใช้แรงผลักปิดประตูห้อง เพื่อให้การสนทนาของเขาทั้งสองเป็นความลับ

“จะนานแค่ไหน มันสำคัญอย่างไร เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย ทิชากับคุณทีเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่มีอะไรไปมากกว่าที่คุณคิด ทิชาไม่เห็นว่าคุณต้องโกรธทิชามากขนาดนี้”

“เพื่อนหรือ อย่างคุณนี่นะจะมาเป็นเพื่อนนายที คุณประสาทหรือเปล่า นายทีเป็นผู้ชาย คุณเป็นผู้หญิง คุณรู้จักนายทีดีแค่ไหน ถึงได้ทำตัวสนิทสนมแบบนั้น ผมจะบอกคุณในฐานะผู้ชายนะ ไม่มีผู้ชายคนไหนในโลกปล่อยผู้หญิงที่มาอ่อยรอดมือไปหรอก” แทนคุณกัดกรามแน่น ดวงตาคมกริบจ้องมองมาที่หญิงสาว