Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 1096

เย่เซิ่งเทียนมองปรากฏการณ์ต่างๆ ท่ามกลางท้องฟ้าอย่างตกตะลึง

ผู้เฒ่าเทียนจีเอาชีวิต และเอาวิญญาณมาบูชา ใช้เลือดมาล่อ บูชาตนเองทั้งเป็น

หลักธรรมกำลังคำราม คล้ายกับอยากหลุดออกจากเครื่องพันธนาการบางอย่าง

สายฟ้าสีเลือดนับไม่ถ้วนผ่าลงบนตัวผู้เฒ่าเทียนจี เสียงฟ้าร้องดังกระหึ่ม

ท้องฟ้า เวลานี้เหมือนจะแตกออก

ปัญจลักษณ์รวมตัวกันอีกครั้ง มีดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาวปรากฏขึ้นมา

สายฟ้าก่อตัวเป็นทะเลสายฟ้า ราวกับอยากฉีกโลกนี้ออก

กระแสน้ำลวงตานับไม่ถ้วนค่อยๆ ปรากฏขึ้น โหมซัดสาดยังดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาว มาพร้อมพลังของเวลา

ชั่วพริบตาเดียวนี้เอง ราวกับผ่านไปนับหมื่นปี กระแสน้ำลวงตาพุ่งโจมตีไม่หยุด เหมือนกำลังเปิดทางน้ำ

กระแสน้ำกระเพื่อม ท่ามกลางคลื่นที่แตกกระเซ็นเป็นฝอยแต่ละอัน ปรากฏภาพที่แปลกประหลาดออกมาเรื่อยๆ

ตึง!

ฟ้าดินกำลังสั่นหวั่นไหว หลักธรรมกำลังตอบสนองร่วมด้วย ทว่ากลับไม่มีทางยอมรับซึ่งกันและกัน

ส่วนเวลานี้ ผู้เฒ่าเทียนจีฝืนเดินฝ่ากระแสน้ำนับไม่ถ้วนพวกนั้น รวบรวมพวกมันเอาไว้ด้วยกันทั้งหมด

แต่ตัวเขาเอง กลับร่างกายแตกสลาย เลือดสดเปื้อนท้องฟ้าจนเป็นสีแดง

อยู่ตรงกลางของท้องฟ้า ปรากฏทางสีเลือดเส้นหนึ่งขึ้นมา เหมือนท้องฟ้าถูกผ่าออกเป็นสองส่วน

“เปิด!”

ผู้เฒ่าเทียนจีร้องคำรามเสียงดัง กระดูกทั้งตัวแตกกระจาย สายฟ้านับไม่ถ้วนผ่าลงบนตัวเขา

“เพื่อน ฉันมาช่วยนาย!”

มีคนหัวเราะเสียงดังเดินเข้ามา เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่ชุดสีขาวพลิ้วไสว อยู่เพียงผู้เดียวโดยตัดขาดจากโลกภายนอก ราวกับเซียนที่จากโลกมนุษย์ไป

กระโจนเข้ามาท่ามกลางทะเลสายฟ้า กำลังบูชาตัวเองทั้งเป็นเช่นกัน เปิดหลักธรรมอีกครั้ง

“ผู้นำฟ้าสยบ หล่อน......หล่อนไม่ได้ตาย!!”

เหย้เฉิงส่งเสียงร้องตกใจ เหมือนเห็นผีเข้า

“ผู้นำฟ้าสยบ?”

เย่เซิ่งเทียนมองทางคนผู้นั้น ตอนนั้นผู้นำฟ้าสยบกับตาเฒ่าหลินและคนอื่น จัดการสรวงสวรรค์แล้วล้มเหลว ผู้นำฟ้าสยบคนนี้ไม่ใช่ตายไปแล้วเหรอ?

เพราะความล้มเหลวในตอนนั้น ถึงสร้างสถานการณ์ในวันนี้ขึ้น

ทำไมเธอยังมีชีวิตอยู่?

ถึงแม้เธอยังมีชีวิตอยู่ ทำไมถึงเพิ่งออกมาตอนนี้?

เย่เซิ่งเทียนคิดไม่ออก เรื่องราวมากมายล้วนอธิบายไม่กระจ่าง

ผู้เฒ่าเทียนจีที่บนร่างกายเต็มไปด้วยรอยแตกร้าว หัวเราะเสียงดังฟังชัดแล้วพูดว่า “เสี่ยวไป๋ ไม่เจอกันนานเลย เธอยังสวยเหมือนเดิมนะ”

ผู้นำฟ้าสยบเดินอยู่ท่ามกลางแม่น้ำหลักธรรมลวงตานั้น แต่ละย่างก้าว เลือดเนื้อกำลังละลาย

เธอพูดด้วยเสียงเย็นชา “แต่นายกลับกลายเป็นตาแก่สกปรก น่าเกลียดจนทนมองไม่ได้เลย”