Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 1098

เย่เซิ่งเทียนในเวลานี้ ราวกับคนบ้าคนหนึ่ง ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น อยากจะดึงนักพรตหลินกลับไป

แต่ว่า นักพรตหลินในเวลานี้ เหมือนกันกับผู้เฒ่าเทียนจี ร่างกายเริ่มหายไปแบบควบคุมไม่ได้

“เทียนเอ๋อร์ กลับไปเถอะ ชาตินี้มีสองเรื่องที่อาจารย์ภาคภูมิใจที่สุด เรื่องแรกคือรับนายเป็นศิษย์ อีกเรื่องหนึ่งก็คือเวลานี้เปิดหลักธรรมเพื่อโลกมนุษย์อีกครั้ง”

พูดจบ นักพรตหลินหัวเราะเสียงดัง เสียงดังกังวานไร้ที่เปรียบ พูดอย่างโอหัง “เจ้าเด็กบ้า นี่คือช่วงเวลาน่าภูมิใจสูงสุดของอาจารย์นายเลยนะ อย่ารบกวนฉันแสดงสิ! ต่อไปในโลกมนุษย์ พอพูดถึงฉันนักพรตหลินคนนี้ ล้วนต้องพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ายอดเยี่ยม! ไปๆๆ ร้องไห้ฟูมฟาย สมกับเป็นลูกผู้ชายที่ไหนกัน! เหลวไหล!”

ผู้นำฟ้าสยบผู้หญิงงดงามคนนั้น พูดเยาะเย้ย “เจ้าหนู นี่คือชะตากรรมของพวกฉัน สิ่งที่นายทำได้ ก็คือขวางโลกชูร่าเอาไว้ โลกมนุษย์ต่อไปนี้ พึ่งพาตัวพวกนายเองแล้ว พวกเราขวางเพื่อพวกนายมานานหลายปีขนาดนี้ ก็ควรพักหน่อยแล้ว”

“อาจารย์——”

ฟางหยวนคุกเข่าอยู่บนพื้นกำลังร้องไห้ตะโกนเสียงดัง ผู้เฒ่าเทียนก็กลายเป็นแสงเจิดจ้าโดยสมบูรณ์ หายไปท่ามกลางแม่น้ำหลักธรรมนั้น

เย่เซิ่งเทียนจับอะไรไว้ไม่ได้ เจ็บปวดสุดจะทน ตะโกนอย่างโมโห “ตาเฒ่าหลิน โคตรพ่องเอ๊ย!”

ตึง!

ทะเลสายฟ้าท่วมแม่น้ำหลักธรรมจนมิด เมฆดำทั่วท้องฟ้า ค่อยๆ เลือนหาย กลับสู่ความสงบ

เหตุการณ์ฉากเมื่อสักครู่ที่ผู้นำฟ้าสยบ ผู้เฒ่าเทียนจี และนักพรตหลินใช้ร่างกายบูชาหลักธรรมนั้น ราวกับไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน

ก็เหมือนเป็นภาพลวงตา ปรากฏขึ้นกะทันหัน หายไปฉับพลัน

เย่เซิ่งเทียนร่วงลงพื้น มองท้องฟ้าที่ว่างเปล่า มึนงงเหม่อลอย น้ำตานองหน้า

ตอนนั้น บิดาตายไปต่อหน้าเขา เขาช่วยชีวิตไว้ไม่ได้

ตอนนี้ ตาเฒ่าหลินยังคงตายอยู่ตรงหน้าเขา เขาช่วยไว้ไม่ได้......

ใจเย่เซิ่งเทียนเจ็บเหมือนแตกออก สั่นเทาไปทั้งตัวไม่หยุด เลือดสดไหลออกมาจากมุมปากไม่ขาดสาย สีหน้าซีดเซียวราวกับกระดาษ

ส่วนลึกในใจของเขา ยังคงไม่อยากเชื่อว่าตาเฒ่าหลินตายแล้ว

แม้กระทั่งเขายังสงสัยว่า ฉากเมื่อสักครู่นั้นเป็นเรื่องจริงเหรอ? เป็นภาพลวงตาหรือเปล่า?