Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 9

"แม่ อย่า"

หวางซีตกใจ นี่เป็นอันตรายถึงชีวิตเลยนะ เธอรีบรั้งไว้

เย่เซิ่งเทียนแอบถอนหายใจ พูดอย่างแน่วแน่ว่า "แม่ ผมกลับมาครั้งนี้ จะไม่กลับไปอีก เมื่อก่อนผมปกป้องประเทศกับประชาชนนับพันล้าน ครั้งนี้ผมจะปกป้องพวกเธอเท่านั้น"

"ถุย ใครต้องการให้คุณปกป้อง คุณเห็นลูกกำพร้ากับแม่หม้ายอย่างพวกเรา รังแกง่ายใช่ไหม!"

หลี่หลานดวงตาแดงก่ำ ใช้มีดหั่นผักชี้เย่เซิ่งเทียน แล้วก่นด่าว่า "คุณมันเดรัจฉาน กากเดน พาลูกสาวคุณไสหัวไปซะ คุณสร้างเรื่องให้ครอบครัวเราจนเป็นแบบนี้ จะให้ลูกสาวคุณมาสร้างหายนะให้เราอีกใช่ไหม"

ซือซือตกใจจนร้องไห้ออกมา เบะปากพูดอย่างน่าสงสาร "คุณยาย อย่าไล่ซือซือไป"

"แม่ ทำอะไรน่ะ อย่าทำให้เด็กตกใจสิ"

หวางซีแย่งมีดหั่นผักมาอย่างโมโห "อย่าพูดอะไรแบบนี้ต่อหน้าซือซือ หนูไม่ไล่เย่เซิ่งเทียนไป ซือซือต้องการพ่อ"

"ให้ตายเถอะ ชาติก่อนฉันทำบาปอะไรไว้"

หลี่หลานทรุดลงบนพื้น ทุบขาทั้งสองข้าง แล้วร้องออกมา

"เย่เซิ่งเทียน ถ้าคุณยังเป็นคน ก็พาลูกสาวคุณไสหัวไปซะ อย่ามาสร้างหายนะให้ครอบครัวเราอีก ลูกสาวฉันโดนคุณทำร้ายจนเป็นแบบนี้ สามีฉันโดนลูกสาวคุณฆ่าตาย คุณสองพ่อลูกทำลายครอบครัวเรา คุณยังจะทำลายชีวิตลูกสาวฉันทั้งชีวิตอีกเหรอ"

เย่เซิ่งเทียนขมวดคิ้วเบาๆ เขาได้ยินอะไรแปลกๆ จากคำพูดของแม่ยาย

"ซีเอ๋อร์ เกิดอะไรขึ้น"

หวางซีพูดอย่างเจ็บปวด "แม่ หนูขอร้องล่ะ อย่าพูดไร้สาระต่อหน้าเด็ก พ่อฉันช่วยซือซือ เลยประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนเสียชีวิต"

พ่อตาประสบอุบัติทางรถยนต์ จนเสียชีวิตอย่างนั้นเหรอ

เพื่อช่วยซือซืองั้นเหรอ

เย่เซิ่งเทียนขมวดคิ้ว เขาคิดไม่ถึงว่าในบ้าน จะเกิดการเปลี่ยนแปลงใหญ่ขนาดนี้

แต่ถึงจะเกิดการเปลี่ยนแปลงใหญ่แค่ไหน สองสามปีมานี้ เขาแอบให้คนคอยสนับสนุนตระกูลหวาง ไม่น่าจะขาดแคลนขนาดนี้สิ

"ตั้งแต่ตอนไหน"

เย่เซิ่งเทียน สงสัยในใจเป็นอย่างมาก

"หนึ่งปีก่อน พ่อพาซือซือออกไปเล่น พ่อโดนรถชน เพราะปกป้องซือซือ ช่วยชีวิตไว้ไม่ได้ คนขับหนีไป จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เจอ"

หวางซีเศร้าใจ จะร้องไห้ออกมาอีก

"สมควรตาย"

เย่เซิ่งเทียนโมโหทันที พูดอย่างเย็นชาว่า "แม่ ซีเอ๋อร์ ผมจะหาฆาตกรมาลงโทษตามกฎหมายให้ได้"

ช่วงเวลายุ่งวุ่นวาย ทางฝั่งตระกูลโทรมาหา

"หลี่หลาน ครอบครัวของเธอทั้งครอบครัว รีบไสหัวกลับมาซะ"

นายหญิงใหญ่ตระกูลหวาง ตวาดใส่โทรศัพท์อย่างโมโห

หลี่หลานมีสีหน้ากังวล ไม่สนใจเย่เซิ่งเทียน รีบถามว่า "ลูก ฝั่งตระกูลจ้าวเป็นยังไงบ้าง ได้การ์ดเชิญงานแต่งของเจ้าเทพหรือเปล่า นั่นเป็นทางรอดเดียวของบ้านเราเลยนะ"

หวางซีฝืนยิ้มแล้วส่ายหน้า พูดอย่างยากลำบากว่า "จ้าวเจิ้งจะข่มเหงหนู เย่เซิ่งเทียนมาทันเวลา และช่วยหนูไว้ อีกทั้งยังล่วงเกิน ฆ่าคนตระกูลจ้าว"

เมื่อได้ยินดังนั้น หลี่หลานโมโหเป็นอย่างมาก ตบลงไปที่หน้าเย่เซิ่งเทียนทันที "ถ้าไม่ได้การ์ดเชิญ ลูกสาวฉันจะไม่มีงาน จะให้ครอบครัวเราอดตายเหรอ คุณยังกล้าล่วงเกินตระกูลจ้าว ได้ คุณเก่งมาก คุณเอาการ์ดเชิญมาสิ ถ้าเอามาไม่ได้ก็หย่ากับลูกสาวฉันซะ!"

เย่เซิ่งเทียนไม่ได้หลบ โดนตบอย่างรู้สึกผิด จากนั้นเอาการ์ดเชิญสีม่วงออกมา พูดว่า "แม่ นี่เป็นการ์ดเชิญงานแต่งของเจ้าเทพ มีการ์ดเชิญใบนี้ ฝั่งตระกูลคงไม่โทษแม่แล้ว"

"คุณมีการ์ดเชิญงานแต่งของเจ้าเทพได้ยังไง"

หวางซีมองเย่เซิ่งเทียนอย่างประหลาดใจ "เมื่อกี้ตอนจ้าวเจิ้งขู่ฉัน เขาบอกว่างานแต่งกับพิธีรับตำแหน่งของเจ้าเทพ เปลี่ยนเป็นพรุ่งนี้ ตอนนี้มีเพียงตระกูลจ้าวกับตระกูลหมิง ที่มีการ์ดเชิญนี้ คุณเอามาได้ยังไง"

ตระกูลหมิงเหรอ

เหอะๆ ฉันจะไปคิดบัญชีกับพวกคุณ!

สำหรับตระกูลจ้าว ไม่เห็นมีค่าอะไร!

ความเย็นชาฉายขึ้นมาในตาเย่เซิ่งเทียน เขาอธิบายว่า "เมื่อก่อนเกาเจี๋ยเป็นสหายร่วมรบกับผม เขาให้ข้ามา บอกว่าเป็นการไถ่โทษให้คุณ ผมว่าคุณใช้ประโยชน์ได้ เลยรับไว้"

หลี่หลานแย่งการ์ดเชิญมาดูอย่างโมโห เริ่มหายโมโห "ไปตระกูล เอาการ์ดเชิญไปให้นายหญิงใหญ่"

ขอแค่ได้การ์ดเชิญ นายหญิงใหญ่ก็ไม่ไล่เธอสองแม่ลูกออกจากตระกูลแล้ว

......

"พอไปถึงข้างใน อย่าพูดอะไรมั่วซั่ว ไม่งั้นคุณเจอดีแน่"