มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1025

เบรนตันป้องมือและขอบคุณลิลลี่ขณะพูด “ขอบคุณครับนายหญิง ความสุขที่สุดในชีวิตของผมคือตอนที่ผมได้รับใช้ท่าน มันคือความรับผิดชอบของผม นอกจากนั้น ผมก็เชื่อในพรสวรรค์ของนายน้อยคนโต ผมหวังว่านายน้อยแลนซ์จะได้เป็นนายท่านของตระกูลวู๊ดเร็ว ๆ นี้”

“ฮ่า ๆ... ไม่ต้องห่วง การทำงานให้ฉันหมายความว่านายทำงานให้ตระกูลลาโกริโอ และฉันจะไม่ทำแย่ ๆ กับนาย ในตอนที่เราเจอลูกชายของฉันและเขาได้เป็นนายท่านของตระกูลวู๊ด เขาก็จะไม่ปฏิบัติแย่ ๆ กับนายเช่นกัน”

“นายน่าจะทำงานให้หนักขึ้นเพื่อบ่มเพาะไปด้วยนะ และฉันให้ตำแหน่งผู้อาวุโสได้ถ้านายทำเช่นนั้น” ลิลลี่เสนอพร้อมรอยยิ้ม

ผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้าได้ยินเช่นนั้นก็ยินดีใจ เขาคุกเข่าลงหนึ่งข้างทันที “ขอบคุณครับนายหญิง! ผมจะทำงานอย่างหนักให้เป็นไปตามความหวังของคุณ!”

หลังจากนั้น ผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้าก็ออกมาจากที่พักของลิลลี่

เขามาที่ศาลาหลังจากนั้นไม่นาน

ศาลาที่ตั้งอยู่ริมหน้าผามีผู้อาวุโสอายุประมาณ 50 อยู่ด้านใน เขาเอามือไพล่หลังขณะมองเมืองเล็ก ๆ ด้านล่างเนินเขานั่น

เบรนตันมีรอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏขึ้นมาพอ ๆ กัน “ไม่ต้องห่วงผู้อาวุโสลำดับสาม ตำแหน่งนายท่านตระกูลวู๊ดเป็นของคุณ คุณทำเพื่อตระกูลวู๊ดมามากแล้ว ใช้ลิลลี่เป็นตัวร้ายเพื่อช่วยกำจัดแนช วู๊ด!”

“หึ! แนชวู๊ดน่าจะตาย ๆ ไปนานแล้ว!” เวดส่งเสียงขุ่นเคืองออกมาขณะพูดต่อว่า “มันคงจะโกรธจนอ้วกถ้ารู้ว่าฉันแอบคบกับผู้หญิงของมัน ฮ่า ๆ ! มันจะกลายเป็นนายท่านได้ไงถ้าลิลลี่ไม่สนับสนุนพร้อมกับลาโกริโอคนอื่น ๆ เมื่อหลายปีก่อน? ฉันจะเป็นนายท่าน!”

“ใช่! คราวนี้ แลนซ์ได้ฆ่าตัวตายในตอนที่พยายามหาวิธีที่จะก้าวข้ามไปเป็นเทพแท้จริง ไร้สาระมาก! มันจะมีวิธีเป็นเทพแท้จริงได้ยังไง? คนอื่น ๆ ก็คงรู้ไปแล้วถ้ามันมีจริง ๆ !” ผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้าหัวเราะอย่างเย็นชา “เราแค่รออีกหนึ่งหรือสองเดือนเท่านั้น ทุกอย่างก็จะสมบูรณ์แบบเมื่อแนชตาย!”