มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1057

หลังจากนั้น เวนดี้ก็พูดต่อว่า “ผู้เข้าแข่งขันที่จับได้หมายเลขหนึ่งถึงสิบ กรุณาขึ้นมาประลองบนเวทีตามลำดับ อย่างเช่น ผู้ที่จับได้การ์ดหมายเลขหนึ่งก็จะขึ้นไปบนเวทีหมายเลขหนึ่ง หลังจากทั้งสิบคู่ประลองกันเสร็จแล้ว ฉันก็จะเรียกผู้ที่จับการ์ดได้กมายเลขต่อไปจนถึงหมายเลขยี่สิบ!”

หลังจากที่เธอคิดเกี่ยวกับมัน เธอก็พูดต่อว่า “กฎสำหรับรอบนี้ง่ายมาก คุณจะไม่ฆ่าคู่ต่อสู้ก็ได้ คุณสามารถชนะได้โดยการทำให้คู่ต่อสู้ของคุณตกจากเวที และแน่นอน คุณจะชนะโดยอัตโนมัติหากคู่ต่อสู้ของคุณยอมแพ้!”

หลังจากที่เวนดี้ประกาศกฎสำหรับรอบนี้จบแล้ว ผู้เข้าประลองที่จับได้อันดับหนึ่งถึงสิบก็เหาะขึ้นไปบนเวทีของตน

มันชัดเจนว่าผู้เข้าแข่งขันที่ชนะในรอบที่สองนี้จะได้เป็นผู้เข้าแข่งขัน 50 อันดับแรก และพวกเขาก็จะเข้าใกล้รางวัลชนะเลิศมากขึ้น

“ฮ่า นายโชคดีนะที่มาเจอกับฉัน!”

หนึ่งในเวทีการประลองที่ปรมาจารย์ระดับเจ็ดเจอกับปรมาจารย์ระดับสี่ ปรมาจารย์ระดับเจ็ดอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

เนื่องจากรอบแรกเป็นการประลองหมู่ จึงมีหลายคนที่แข็งแกร่งไม่มากยืนหยัดอยู่ต่อจนจบรอบแรกได้เพราะพวกเขาโชคดี

ปรมาจารย์ระดับเจ็ดคนนี้ถือเป็นนักสู้ทั่วไป เพราะยังไงซะ คนที่ชนะการประลองมาได้ก็ค่อนข้างแข็งแกร่ง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงกลัวว่าอาจจะต้องเจอกับอัจฉริยะที่อยู่ระดับเทพแท้จริง

เขาไม่คิดว่าโชคจะเข้าข้างเขา เขาได้ปรมาจารย์ระดับสี่เป็นคู่ต่อสู้ เขามีท่าทางตื่นเต้น

ปรมาจารย์ระดับสี่ยิ้มอย่างขมขื่นออกมา “ฉันคงไม่มีหวังแล้ว เว้นแต่ฉันจะจับได้คู่ต่อสู้เป็นปรมาจารย์ระดับสี่คนอื่นที่อยู่ที่นี่!”

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็กระโดดลงจากเวที “ฉันขอยอมแพ้!”

“ฉัน-ฉันชนะแล้วเหรอ?”

ปรมาจารย์ระดับเจ็ดตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเขาก็ยิ้มออกมา

“ให้ตายสิ คนนั้นโชคดีจัง ที่เข้าสู่รอบต่อไปได้แบบนั้น!”