มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 107

ได้ยินแบบนี้ หัวใจของเฟนด์ก็สั่นไหวไปตาม ๆ กัน เขาหยุดอยู่ที่ประตูธนาคาร และเอื้อมมือไปลูบหน้าสวย ๆ ของเซเลน่า "ไม่ต้องห่วงหรอก ผมกลับมาแล้วคุณจะไม่ทุกข์ทรมานอีก ยังไงก็เถอะ สามีคุณตอนนี้เป็นคนมีฐานะทางสังคมแล้ว ตอนนี้ผมสามารถหาเงินได้เดือนละ 20ล้านเหรียญด้วยแล้วใช่ไหม"

หัวใจของเซเลน่าเต็มไปด้วยความอบอุ่น รอยยิ้มอันอบอุ่นทําให้ริมฝีปากของเธอดูสง่างาม "ดูเหมือนว่าคุณทันย่าไม่ได้โกหกคุณ คุณได้ทำงานนี้จริง ๆ นะ!"

"ใช่ พวกเขายังจัดห้องให้ผมอยู่ในบ้านพักอีกด้วย ถ้าผมต้องการ ผมจะพักที่นั่นก็ได้ แต่ผมอยากนอนกับภรรยาของผมมากกว่า"

เฟนด์ยิ้มแก้มปริ มองดูผู้หญิงตรงหน้าเขา เพราะมีเธอโลกของเขาถึงได้สวยงามมากขนาดนี้

เขาต้องรับผิดชอบชีวิตของเธอ นับจากนี้ไป!

"พวกคุณมาทําอะไรที่นี่ กับถุงดอกไม้ใบใหญ่" คุณจะเข้าไปเอาน้ําแร่ใช่ไหม? หลีกไป"

มีชายสวมสร้อยคอทองคําเดินเข้ามา

หลังจากนั้น นัยน์ตาของเขาก็จ้แงไปตามขาสวย ๆ ภายใต้กระโปรงทำงานของเซเลน่า เขาตะโกนอย่างมเล่ห์นัย "อุ๊บ! ผู้หญิงคนนี้หน้าตาดี คนเก็บขยะจะหาเมียสวยแบบนี้ได้ยังไง"

เฟนด์สบตาชายคนนั้นอย่างเยือกเย็น และพาเซเลน่าเข้ามาที่ธนาคารโดยตรง

“แม่งเอ๊ย!”

ชายคนนั้นยังหัวเราะและเดินเข้ามาในธนาคาร

มีคนรอคิวอยู่ด้านในแล้ว หลายคนนั่งบนเก้าอี้ รอถึงตาพวกเขา

"คนที่นี่เยอะจนไม่รู้จะใช้เวลานานแค่ไหนในการถอนเงิน!"

เซเลน่าถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อเธอผู้คนมากมาย