มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1080

สรุปบท บทที่ 1080: มหาเทพ แห่ง สงคราม

บทที่ 1080 – ตอนที่ต้องอ่านของ มหาเทพ แห่ง สงคราม

ตอนนี้ของ มหาเทพ แห่ง สงคราม โดย โมเนโต้ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายสัจนิยมทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1080 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ในขณะเดียวกัน ลิลลี่ก็กำลังโมโหจัดอยู่ในห้องของเธอ รู้สึกเหมือนหัวใจของเธอถูกอะไรบางอย่างกั้นไว้ “ฉันโกรธมาก! ไอ้เด็กเวรนั่นมีความสามารถในการต่อสู้สูงมากและเขายังรู้ทักษะยุทธระดับกลางขั้นสองอีกด้วย โอ้ นั่นยิ่งทำให้ฉันโมโหมาก!”

ลิลลี่เคยคิดจะสั่งให้ฮัดสันและคนอื่น ๆ ฆ่าเฟนด์ในระหว่างการประลอง โดยอาจให้พวกเขาบอกว่าพลั้งมือหรือควบคุมพลังของตัวเองไว้ไม่อยู่

แม้ว่าพวกเขาพลาดในการฆ่าเฟนด์ แต่อย่างน้อยพวกเขาก็จะได้หยุดไม่ให้เฟนด์เป็นผู้ชนะและกลายเป็นผู้สืบทอดหัวหน้าตระกูล

ที่ทำให้ทุกคนงงมากกว่าคือหมอนั่นสามารถเอาชนะทุกคนในการประลองได้และได้รับตำแหน่งผู้สืบทอดตระกูล แล้วเขายังได้รับสมบัติของตระกูลวู๊ดอย่างไข่มุกน้ำแข็งด้วย

“ใครจะไปรู้ว่าไอ้หมอนั่นจะมีทักษะยุทธแบบนั้น!” ผู้อาวุโสลำดับที่สามที่นั่งอยู่บนโต๊ะในห้องและยกเหล้าขาวดื่มอึกใหญ่ จากนั้นเขาก็คำรามออกมาว่า “ฉันคาดว่าระดับพลังยุทธของหมอนั่นน่าจะอยู่ในระดับกึ่งเทพขั้นสุดยอดสูงแล้ว รวมกับทักษะยุทธระดับกลางขั้นสอง มันจึงง่ายมากสำหรับเขาที่จะได้เป็นผู้ชนะการประลอง”

“ดูเหมือนว่าเทคนิคของเขาจะทรงพลังมากด้วย ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะชนะด้วยทักษะยุทธของเขา!” ลิลลี่โมโห สีหน้าของเธอมืดลงขณะที่พูดออกมา “สิ่งที่ทำให้ฉันโมโหยิ่งกว่าคือ ท่าทางของผู้อาวุโสบางคน เฟนด์ยังไม่ได้เป็นหัวหน้าตระกูลอย่างเป็นทางการเลย แต่พวกเขากลับพากันประจบและยกย่องเขาเพราะเขาได้ตำแหน่งผู้สืบทอดหัวหน้าตระกูล!”

“แล้วเราจะทำยังไงกันดี?” เวดพูดพร้อมแสยะยิ้ม “ทุกคนรู้ดีว่าถึงแม้เฟนด์จะเป็นผู้สืบทอดหลักของตระกูล และแนชคงอยู่ได้อีกไม่นานนัก อันที่จริง มันก็ปาฏิหาริย์แล้วถ้าเขามีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกสองเดือน! ดังนั้นพวกเขาจึงคิดว่าอีกไม่นานเฟนด์จะได้เป็นหัวหน้าตระกูล นี่คือเหตุผลที่พวกเขาอยากประจบเขาก่อนที่เขาจะได้ตำแหน่งนั้น”

“เราต้องฆ่าเฟนด์ แม้ว่าหมอนั่นจะไม่ทิ้งตระกูลวู๊ดไปแน่ ๆ เราคงทำอะไรไม่ได้ตราบใดที่เขาอยู่ยังอยู่ที่ตระกูลวู๊ด” ลิลลี่ขมวดคิ้วขณะที่เธอยังคิดหาวิธีไม่ออก

“โอ้พระเจ้า...! นายน้อยเฟนด์ นี่มันเยอะเกินไปแล้ว! คุณเตรียมอาหารไว้เยอะมาก!” ชายชราผมขาวหัวเราะอย่างซึ้งใจเมื่อเห็นอาหารมากมาย

“ฮ่าฮ่า...เอเลนบอกว่านี่เป็นเนื้อของสัตว์อสูร การกินมันจะมีประโยชน์ต่อร่างกาย วันนี้ฉันจะต้องกินเยอะมากแน่ ๆ !” มีโต๊ะสองอยู่ตัวในสวน เบ็นหัวเราะเมื่อเห็นเนื้อบนโต๊ะ น้ำลายของเขาเกือบไหลออกมาจากปาก

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เฟนด์พูดต่อมาก็ได้หยุดเขาไว้ “นาย เซเลน่า และแม่ต้องกินให้น้อยหน่อย แม้ว่าเนื้อนี้จะมีประโยชน์ แต่ร่างกายของพวกคุณจะรับไม่ไหวถ้าพวกคุณกินมากเกินไป เนื่องจากพวกคุณไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ และนี่เป็นครั้งแรกที่พวกคุณได้ลองกินสิ่งนี้ แน่นอน แม้สัตว์อสูรพวกนี้จะมีระดับต่ำ แต่ก็อย่ากินมากเกินไป”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม