มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1082

“เราไม่รู้ว่านายท่านรู้เรื่องนี้หรือไม่ แล้วเราก็ไม่กล้าถาม เรากลัวไประรานคนอื่นถ้าถามมากเกินไป” ชายชรา หนึ่งในผู้นำของตระกูลสาขาพูดอย่างขมวดคิ้ว สีหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

เห็นได้ชัดว่าพวกเขากลัวตระกูลหลักแต่ก็อยากได้ทรัพยากรเพิ่มในการต่อสู้สำหรับตระกูลสาขา

“ใครเป็นคนคุมเรื่องนี้?” เฟนด์ถาม

“ผู้อาวุโสลำดับแรกเป็นคนดูแล ตอนนั้นพวกเขาอยากได้แค่ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ แต่หลังจากนั้นเขาต้องไปทำเรื่องอื่น ผู้อาวุโสลำดับสามจึงมาดูแลแทน” แลนเซล็อตยิ้ม “ไม่นานหลังจากที่เขาได้รับมอบหมายให้มาจัดการกับทรัพยาการเสริมทักษะยุทธ เขาก็บอกเราว่าคนระดับสูงตัดสินใจเพิ่มเป็นหกสิบเปอร์เซ็นต์ หลังจากที่สรุปกันในที่ประชุมแล้ว”

“เขาบอกว่าตระกูลหลักมีการพัฒนาที่ดี และเด็ก ๆ หลายคนก็ก้าวหน้ากัน เขาขอให้เรามีน้ำใจและเสียสละให้ตระกูลหลักอีกเล็กน้อย พวกเขายังพูดอีกด้วยว่าจะให้เราเก็บทรัพยากรไว้หลังจากนายท่านของตระกูลดีขึ้น”

ชายชราผมขาวหยักหน้า “ใช่ และเราก็เข้าใจความยากลำบากในตระกูลที่นายท่านต้องเจอ สุดท้ายแล้ว มันก็ดีที่จะไปสนใจที่ทรัพยากรและให้กลุ่มคนน้อย ๆ ไปฝ่าฟันแทน และนั่นก็คือสาเหตุที่ไม่มีใครพูดอะไรเลย อนิจจา พวกเขาขอเพิ่มอีกครั้งหลังจากนั้นไม่นาน”

ชายชราอีกคนพูดแทรก “ใช่ หลายคนไม่พอใจเมื่อความต้องการเพิ่มขึ้นถึงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ แต่ผู้อาวุโสลำดับสามก็ฆ่าพวกเขาต่อหน้าทุกคน เขาโกรธมากและบอกว่าสมาชิกในตระกูลสาขาไม่เกรงใจใคร ถึงขั้นเอ่ยปากว่าเราสิควรที่จะรับใช้ตระกูลหลัก!”

เห็นได้ชัดเลยว่าพวกเขาโกรธ แต่ไม่กล้าพูดออกมา จึงทำได้แค่เก็บเอาไว้เพราะตระกูลหลักมีการจัดการที่เข้มงวดกับตระกูลสาขา

เฟนด์รู้สึกว่าที่พวกเขารวมความกล้ามาและบอกว่าเกิดอะไรขึ้นคือเขาไม่ใช่สมาชิกในตระกูลหลักมาก่อน และช่วยเชิญพวกเขามาแบ่งปันสิ่งที่คิดอยู่ในใจ ผู้นำของตระกูลสาขาพวกนี้กล้าบอกเขาเพราะเหตุผลนี้

แลนเซล็อตพูดว่า “นายท่านตระกูลเรากลัวว่าถ้ามีคนเดียวที่คุมเรื่องนี้ อาจจะมีการยักยอกเกิดขึ้นได้ เพราะงั้นผู้อาวุโสลำดับสามก็มีหน้าที่กำกับดูแลเรื่องการรวบรวมทรัพยากรพวกนี้คนเดียว เขาจะต้องส่งทรัพยากรไปให้นายหญิงลำดับแรก เธอเป็นคนรับผิดชอบเรื่องจัดสรรทรัพยากรและทำบัญชี”

เฟนด์นิ่งลงทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกอย่างเข้าที่สำหรับเขาแล้ว