มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1114

ไม่นานเฟนด์ก็มาถึงห้างสรรพสินค้าตรงข้ามสนามบินพร้อมเชอร์ลี่ย์ที่อยู่บนหลัง

สีหน้าของเชอร์ลี่ย์แดงมากขณะที่เธออยู่บนหลังของเฟนด์ กลิ่นอายแบบผู้ชายที่เฟนด์ปล่อยออกมาทำให้เธอรู้สึกประหม่ามาก เธอไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้ที่ทำให้เธอโกรธจะทำให้เธอรู้สึกแบบนี้

“เฮ้ ฉันหนักไหม?” เชอร์ลี่ย์คิดเกี่ยวกับมันและตั้งใจที่จะให้ทำให้อารมณ์ของเฟนด์ดีขึ้น

“ไม่เท่าไหร่!” เฟนด์ตอบออกมาอยู่ไม่กี่คำ เขาแบกเชอร์ลี่ย์เข้ามาในร้านรองเท้าที่เขาเห็นอยู่ข้างหน้า “โอ้ จริงสิ แน่ใจนะว่าคุณอยากซื้อรองเท้าสองคู่?”

“แน่นอน! นายทำรองเท้าของฉันพัง นายไม่คิดว่าจะต้องชดเชยเป็นสองเท่าเหรอ?” เชอร์ลี่ย์เปิดปากอันบอบบางของเธอและพูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง

“ได้สิ สองเท่า! ก็สองเท่า!” เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่น

“โอ้ พี่สาว! พวกพี่คบกันอยู่เหรอ?” เมื่อพวกเขาพูดจบ ก็มีเด็กสาวที่กำลังลองรองเท้าอยู่ในร้านวิ่งเข้ามาหาทันทีเมื่อเธอเห็นเชอร์ลี่ย์ เด็กสาวตาโต ดวงตาของเธอแทบจะหลุดออกมาจากเบ้าเพราะเธอประหลาดใจมาก

“ปล่อย...ปล่อยฉันลง!” สีหน้าของเชอร์ลี่ย์แดงก่ำและอยากจะหายตัวไปจากตรงนี้ เธอพูดไม่ออก ทั้งหมดที่เธอทำไปเพียงแค่อยากกลั่นแกล้งเฟนด์ เธอไม่คิดว่าน้องสาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอจะมาเจอพวกเธอ

“ผู้ชายคนนี้ทำรองเท้าของพี่พัง พี่...พี่เลยขอให้เขาแบกพี่มาและซื้อรองเท้าคืนให้ ถ้าเธอไม่เชื่อก็ถามเขาดูได้!” เชอร์ลี่ย์เหลือบไปมองเฟนด์ เขาเริ่มสูบบุหรี่ที่เขาเพิ่งหยิบออกมา เธอพูดไม่ออกเล็กน้อยเพราะเขาไม่พูดเพื่อช่วยอธิบายเลย

ก่อนหน้านี้ที่เธอทำแบบนั้นก็เพื่อทำให้วิลตันโกรธ แต่คงเป็นเรื่องยุ่งยากแน่ถ้าวิลโลว์เข้าใจเธอผิดเธอและถ้าคนอื่นเกิดรู้เรื่องนี้ขึ้นมา เธอจะอธิบายให้พ่อกับคนอื่น ๆ ฟังว่ายังไง?

“ที่เธอพูดเป็นความจริง อย่าเข้าใจพวกเราผิด ผมแค่ซื้อรองเท้าคืนให้เธอก็เท่านั้น!” เฟนด์ยิ้มพลางพูดกับวิลโลว์