มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1128

“โชคดี?” เฟนด์ยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งที่พวกนั้นพูด “ฉันจะบอกพวกแกให้นะ ถ้าฉลาดก็กลับไปซะ พวกเราสามคนไม่ใช่คนที่พวกแกจะฆ่าได้หรอก”

“อุ๊บ!” คนที่ยืนอยู่ตรงข้ามพวกเขาหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินแบบนั้น

“ฮ่า ๆ ! เด็กน้อย แกไม่คิดจะถามว่าลูกพี่เสือเป็นใครหน่อยเหรอ? เขาเป็นสมาชิกของพรรคมังกรเขียวเลยนะ เขาเป็นหนึ่งในลูกน้องคนสำคัญของหัวหน้าพรรคของเรา มีใครในเมืองนี้ไม่รู้บ้างว่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามาทำให้พรรคมังกรเขียวโกรธ? แกนี่ทำตัวตลกดีนะที่พยายามข่มขู่ลูกพี่เสือ แกคิดว่าจะข่มขู่ลูกพี่เสือได้เหรอ? ชายร่างกำยำหัวเราะเสียงดังอย่างกับว่าเขาได้ยินเรื่องตลกที่ตลกสุด ๆ

“เด็กน้อย ตอนนี้ฉันเข้าใจความรู้สึกของแกแล้ว รู้แล้วว่าแกทำเพื่ออะไร แกแกล้งทำเป็นคาดเดาไม่ได้ เราจะได้ถอยและกลับไป ถูกไหม?” เสือภูเขายิ้ม “น่าเสียดายที่อุบายนี้ใช้ไม่ได้ผลกับเรา! มันสายไปแล้ว แม้ว่าแกจะมอบซีโนมีเนียมอายุร้อยปีให้กับเราอย่างนอบน้อมและคุกเข่าขอร้องเราก็ตาม!”

“ใช่แล้วเด็กน้อย ลูกพี่เสือเตือนแกอย่างยุติธรรมแล้วตอนที่แกเสนอราคาประมูลตัดหน้าเขา แกเลือกที่จะไม่ฟังเอง และมันก็สายเกินไปแล้วที่แกจะมาเสียใจเอาตอนนี้!” ชายชราอีกคนพูดเพิ่มเติมอย่างยิ้ม ๆ

“เสียใจ? ฮ่าฮ่า! คิดว่าฉันจะเสียใจเหรอ?” เฟนด์หัวเราะและมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา “หลีกทางซะ!”

“บัดซบ แกกล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับฉัน ลูกพี่เสือ ฉันขอสอนบทเรียนให้มันหน่อยเถอะ!” ท่าทางที่ไม่กระวนกระวายของเฟนด์ทำให้เขาโกรธจัด กล้าดียังไงมาข่มขู่พวกเขา ชายร่างกำยำจึงวิ่งออกไปข้างหน้าและเหวี่ยงหมัดใส่เฟนด์

“โง่เง่า!” เฟนด์โกรธจัดเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังกล้าโจมตีพวกเขา ออร่าที่แข็งแกร่งแผ่ออกมาจากร่างกายของเขา และแรงกดดันที่มองไม่เห็นทำให้อากาศรอบตัวเขาเคลื่อนไหว

เปรี้ยง!

“ฆ่าพวกมันซะ!” เฟนด์ก็ออกคำสั่งด้วยเหมือนกัน คนพวกนี้แพ้ในการประมูลและยังวางแผนที่จะมาปล้นพวกเขาทีหลังอีก ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับคนอื่น คนพวกนั้นจะไม่เจ็บตัวเหรอ?

เปรี้ยง! ปัง! ผัวะ!

เสียงจากการต่อสู้ของพวกเขาดังอย่างน่ากลัว และไม่นานนักคนที่เหลือหกถึงเจ็ดคน รวมทั้งเสือภูเขา ก็ถูกเฟนด์ ลาน่า และอีธาน ฆ่าตาย พวกเขาทั้งหมดนอนราบอยู่บนพื้นไม่ขยับเขยื้อนเลย

“เป็นไปได้ไง?! แม้แต่เสือภูเขาก็ถูกฆ่า!”