มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 113

ใช้เวลาไม่นานดวงตาของเขาก็กลับมาเปล่งประกายอีกครั้งอีกครั้ง เขาร้องไห้ออกมาอย่างตื่นเต้นเมื่อหลอดไฟที่แสงสว่างในหัวของเขาดับลง "โธ่เอ๊ย ใช่... ทําไมฉันถึงโง่จัง? มีคนมากมายอยู่รอบ ๆ และลูกน้องของเธอก็อยู่ที่นี่เช่นกัน เธอจะยอมรับผลประโยชน์ตรงหน้ามหาศาลนี้ได้อย่างไร? หากมีคนรายงานเธอกับผู้บริหารว่าหล่อนรับผลประโยชน์นี้ทางอ้อม เธอก็คงจะแย่อยู่ดี!”

เขาหัวเราะให้กับตัวเองหลังจากเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดแล้ว "ดูเหมือนว่าวันหนึ่ง ผมคงต้องชวนเธอออกไปเจรจาเรื่องธุรกิจคนเดียว" แล้วผมจะแอบให้บัตรธนาคารกับเธอด้วย เพื่อที่ทุกคนจะไม่ได้ไม่รู้... ผมมั่นใจว่าเธอจะต้องยอมรับมัน ใครจะกล้าปฏิเสธเงินเมื่อตั้งสติได้!"

เซเลน่าและคนอื่น ๆ ก็มาถึงห้องส่วนตัวขนาดใหญ่ในไม่ช้า เฟนด์วางกระเป๋าลงที่มุมหนึ่งก่อนที่เขาจะนั่งลงข้าง ๆ เซเลน่า

เซเลน่าที่รู้ว่าเฟนด์มีเงินสองล้านอยู่กับเขา เธอยืนขึ้นและยิ้มให้ทุกคน "พวกคุณสามารถสั่งอะไรก็ได้ที่คุณอยากจะกิน" เขาบอกกับพนักงาน "ค่าใช้จ่ายขั้นต่ำในห้องส่วนตัวนี้ก็คือ 200,000 เหรียญ ห้ามสั่งน้อยกว่านั้น ในส่วนอาหารและไวน์ไม่อย่างนั้นมันจะสูญเปล่า!"

ผู้จัดการมั่นใจได้เลยค่ะ เราจะไม่ปล่อยให้มันสูญเปล่า!"

พนักงานหญิงที่เข้มแข็งที่สุดในหมู่พวกเขาหัวเราะออกมาอย่างเสียงดัง "งั้นมายึดราคาตามที่ได้แผนที่วางแผนไว้กัน แม้ว่าเงินเดือนของผู้จัดการจะได้ค่อนข้างสูงถึงหลักล้านต่อเดือน แต่เธอต้องทํางานหนักเพื่อให้ได้มันมา แน่นอนว่ามันไม่ง่ายใช่ไหม?"

"ใช่ อีกอย่างผู้จัดการเพิ่งเริ่มทํางาน เธอยังไม่ได้เงินเดือนของเธอด้วยซ้ำ แต่เธอกลับชวนเราไปทานอาหารค่ำ นั่นเหนือสิ่งอื่นใด เราจะหาผู้จัดการที่ดีขนาดนี้ได้ที่ไหน!"

พนักงานชายอีกคนร้องด้วยรอยยิ้ม

ซอนย่าและเฟลิเซียเหลือบมองหน้ากันทั้งด้วยความกระอักกระอ่วนใจ พวกเขาต้องการทําให้ความสัมพันธ์ระหว่างเซเลน่าและพนักงานบาดหมางกัน แต่พวกเขากลับทําให้พนักงานทุกคน ยิ่งชอบผู้จัดการคนใหม่มากยิ่งขึ้น

'ฉันไม่เชื่อว่าเธอมีเงินพอที่จะเลี้ยงพวกเราในมื้อเย็นได้!'

ซอนย่ากัดฟันอย่างไม่มั่นใจ เธอเชื่อว่าเซเลน่าแค่พยายามรักษาหน้าเธอ

หลังจากที่ทุกคนได้สั่งอาหารของพวกเขาเสร็จ เธอก็สั่งอาหารบางส่วนที่แพงที่สุด ซึ่งทําให้เธอรู้สึกสบายใจมากขึ้น