มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 118

หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็มาถึงคลับธุรกิจสุดหรู จากนั้นพวกเขาถูกพาเข้าไปในห้องวีไอพีที่โอ่อ่า

การค่าใช้บริการที่นี่มีราคาไม่แพง แต่เพราะจำนวนคนที่มากมาย ที่มารวมกันที่นี่ อาจจะมีค่าใช้จ่ายประมาณหนึ่งหมื่นถึงสองแสนเหรียญ หรืออาจจะมากกว่านั้น

แน่นอนว่าซ่อนย่าไม่กล้าที่จะสงสัยในความสามารถของเฟนด์เกี่ยวกับการจ่ายเงินอีกต่อไป ถุงผ้าขนาดใหญ่ของเขา เงินสดในที่อยู่ข้างในนั้นเกือบทำให้เธอตาบอดในค่ำคืนนี้

พวกเขาสั่งอาหารที่เป็นขึ้นชื่อมามากมายและพวกเขาก็เริ่มกินและดื่มกัน

หลังจากการชักชวนและเกลี้ยกล่อมอยู่สักพัก เซเลน่าก็ขึ้นไปบนเวทีแล้วร้องเพลง สักเพลงสองเพลง น้ำเสียงของเธอน่ารักมาก

“พนักงาน! กรุณาคิดเงินด้วย!”

เมื่อถึงเวลา เฟนด์ก็จ่ายเงินทั้งหมดโดยไม่ต้องรอ ทั้งหมดสองแสนสองหมื่นเหรียญ เขาทําให้พนักงานรับเงินจำนวนสองแสนสามหมื่นเหรียญ และที่เหลือคือค่าทิปสำหรับพนักงาน

เฟนด์เดินออกจากห้องวีไอพี พร้อมกับเงินหนึ่งล้านสี่แสนที่เหลือในกระเป๋าของเขาพร้อมที่จะกลับบ้าน

ซอนย่าและเฟลิเซียออกอาการบูดบึ้งตลอดเวลา พวกเธอสามารถไปกับดื่มและร้องเพลงร่วมกับทุกคนได้ แต่พวกเธอรู้สึกอายที่จะออกไปจากสถานที่ พวกเธอรู้สึกไม่พอใจอยู่ภายในใจ

ขณะที่พวกเขาเดินผ่านไปในห้องโถงทางเดิน ก็ได้พบผู้หญิงแต่งตัวใส่ชุดเดรสอย่างหวาบหวามออกมาจากห้องวีไอพี ผมของเธอดูยุ่งเหยิงและใบหน้าของเธอดูหวาดกลัว

"ช่วยด้วย ช่วยด้วย! ช่วยฉันด้วย!"

หญิงสาวตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่เธอถูกผู้ชายสองสามคนที่อยู่ในห้องเดียวกันดึงออกมา

"โธ่เว้ย ไร้ยางอายจริง ๆ”

ผู้ชายคนหนึ่งที่มีรอยสักมังกรสีน้ำเงินบนแขนของเขา ตบเข้าที่หน้าผู้หญิงอย่างรุนแรง “เธอจะตะโกนทำไม? ฉันไม่ได้จ่ายเงินให้เธอหรือไง?”

"ให้ตายสิ ทําไมเธอถึงแกล้งทําเป็นบริสุทธิ์ไร้เดียงสาเมื่อเธอเลือกจะทํางานที่นี่"

ชายอีกคนที่มีผมสีเหลือง เขาหัวเราะเยาะเธอ "ดูเธอเสื้อผ้าที่เธอใส่! เธอต้องขายตัวอย่างแน่นอน! แล้วเธอจะแกล้งทำเป็นไร้เดียงสาเพื่ออะไร? เงินแค่นี้ไม่พอใข่ไหม?” เขาจับผู้หญิงบนพื้น แววตาของเขาลุกเป็นไฟ “มานี่ ฉันจะให้เธอเพิ่มขึ้นไม่กี่พัน ฮ่า ฮ่า!”

พนักงานชายคนหนึ่งกลัวว่าเฟนด์กําลังจะหาเรื่องใส่ตัว เขาจึงก้าวไปข้างหน้าเพื่อเตือนเฟนด์

"ช่วยฉันด้วย ได้โปรดช่วยฉันด้วย!"

เมื่อผู้หญิงคนนั้นกําลังจะถูกบังคับให้ออกไป เธอก็ร้องไห้วิงวอนเฟนด์ เธอสังเกตเห็นสายตาของเฟนด์

เฟนด์วางกระเป๋าในมือของเขาลงบนพื้นอย่างไม่ลังเล ก่อนที่จะหันไปมองหน้าภรรยาของเขาด้วยสีหน้าที่แน่วแน่ “เซเลน่า ผมเป็นอดีตทหาร ผมอยากมีชีวิตที่สงบสุข แต่ในเมื่อผม เฟนด์ วู๊ด ในเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ ผมไม่อาจมองข้ามมันไปได้”

เซเลน่าจ้องมองไปที่ดวงตาที่ไร้ซึ่งหนทางของผู้หญิงคนนั้น

“ถ้าอย่างนั้นตกลง…” เซเลน่าตอบ “ระวังตัวด้วย!”

“ไม่ต้องห่วงผม!” เฟนด์ให้ความมั่นใจกับเธอ