มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1223

แม้ว่าเธอจะใช้ฉีไม่ได้ แต่ไดอาเนียลล่าก็ยังคงรักษาความแข็งแกร่งทางกายภาพของตัวเองไว้

ไดอาเนียลล่าใช้มือข้างหนึ่งยกตัวขึ้นไปนั่งบนหลังม้าและยิ้มให้เฟนด์ขณะที่เธอตะโกนออกมาว่า “ขึ้นมานั่งข้างหลังฉันสิ ฉันจะพาคุณไปเอง!”

“นี่มันดูไม่ค่อยเหมาะสมเลยนะ แต่ว่า...?” เฟนด์รู้สึกเขินนิด ๆ เพราะพวกเขาต่างมีเพศต่างกัน คุณหนูลำดับที่สามแห่งคาเบลโลไม่เพียงแค่สวยเท่านั้น แต่เธอยังมีรูปร่างที่ดีอีกด้วย เฟนด์พยายามยับยั้งความคิดที่ไม่จำเป็นตอนที่เขาแบกเธอบนหลังเมื่อวาน แม้ว่าเขาจะยังหนุ่มและเป็นผู้ชายที่แข็งแกร่ง แต่มันก็มีบางเวลาที่การยับยั้งความคิดของเขาหยุดชะงักไปบ้าง

ถ้าเขาต้องนั่งข้างหลังไดอาเนียลล่าบนหลังม้าตัวนั้นตลอดการเดินทาง เขากลัวว่า...

ส่วนอีกด้าน ไดอาเนียลล่าพยายามเก็บความสนใจในตัวเฟนด์ไว้เงียบ ๆ ตอนที่เธอสังเกตเห็นว่าเขาขี้อายขนาดไหนเมื่อมีโอกาสที่ค่อนข้าง ‘น่าดึงดูด’ ระหว่างพวกเขาทั้งสองคน

เธอกลอกตามองเฟนด์และพูดอย่างไม่พอใจว่า “คุณเป็นผู้ชายหรือเปล่า? แค่ความกล้าที่จะกระโดดขึ้นมาบนนี้คุณยังไม่มีเลย ฉันเต็มใจพาคุณไปด้วยก็เพราะว่าคุณแบกฉันลงมาจากภูเขาเมื่อวานนี้ ฉันแค่อยากจะตอบแทนการช่วยเหลือนั้น โธ่ แม้ว่าคุณจะเป็นผู้ชาย แต่คุณก็ยังไม่ใช่ลูกผู้ชายที่กล้าพอจะขึ้นมาบนนี้”

เมสันพยายามกลั้นยิ้มขณะที่เขายืนอยู่ใกล้ ๆ ทำไมฟังดูเหมือนสองคนนี้เป็นคู่รักที่กำลังจีบกันเลย?

อีกอย่าง ที่ในวันนี้เขาเตรียมม้าไว้ตัวเดียวเพราะหวังว่าจะได้เห็นพวกเขาขี่ม้าด้วยกันเมื่อไดอาเนียลล่าจากไปพร้อมกับเฟนด์ ใครจะไปคิดว่าเฟนด์จะไม่อยากทำมัน?

“ใครบอกว่าผมไม่ใช่ลูกผู้ชายพอ? คุณไม่ใช่เสือ คุณคิดว่าผมกลัวคุณเหรอ?”

“พวกเราไปก่อนนะ ไป!” ไดอาเนียลล่าดึงบังเหียนและสะกิดม้าเบา ๆ ด้วยส้นเท้าของเธอ ม้ามังกรโลหิตที่สูงและรูปร่างดีนั้นก็เริ่มวิ่งออกไป

“อ๊ะ!” ไม่ทันระวังตัวเมื่อเกิดการเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน เฟนด์จึงตกใจตอนที่ม้าวิ่งไปข้างหน้า มันหยุดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะวิ่งต่ออีกครั้ง เฟนด์ชนกับแผ่นหลังของไดอาเนียลล่าเนื่องจากแรงกระชาก เขากอดเอวของไดอาเนียลล่าไว้เพราะปฏิกิริยาตอบกลับอย่างอัติโนมัติ

“อ๊า!” ไดอาเนียลล่าร้องลั่นตอนที่ชนกันอย่างกะทันหัน หน้าของเธอแดงขึ้นเพราะเขินอายขณะที่หัวใจเต้นรัว ถึงอย่างนั้น เธอก็รู้สึกโล่งใจเพราะม้าพาพวกเขาออกมาห่างจากสายตาของสมาชิกในตระกูลสาขาของตระกูลวู๊ดหลายร้อยเมตรแล้ว... มันจะน่าอายแค่ไหนถ้าทุกคนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น!

เฟนด์รู้สึกเขินมาก “นี่... ม้าตัวนี้วิ่งเร็วมากจริง ๆ!” หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้ขณะที่เขากอดเอวอันบอบบางของเธอ ร่างกายของพวกเขาเสียดสีกันขณะที่ม้าควบและวิ่งไป เพื่อออกจากความคิดและความเขิน เฟนด์จึงพยายามเปลี่ยนความกระอักกระอ่วนด้วยการพูดเรื่องอื่น