มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1303

"เอาล่ะ ทุกคนมาที่นี่กันครบแล้ว ฉันจะเริ่มอธิบายกฎการแข่งขันล่ะนะ!”

เควนตินนายท่านแห่งตระกูลฮันท์ กวาดสายตามองดูเหล่าผู้คนก่อนเหาะขึ้นไป เสียงของเขาดังก้องไปทั่วอาณาบริเวณ

ทุกคนมองเขาเมื่อได้ยินเช่นนั้น นอกจากผู้ที่ถูกเลือกจากตระกูลฮันท์แล้วไม่มีใครรู้เกี่ยวกับกฎการแข่งขันในปีนี้

ก้วยสายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังเควนติน เขากล่าวต่อว่า "กฎนั้นง่ายมาก ผมคิดว่าทุกท่านคงเคยเห็นป่าแถวนี้ ที่มีสัตว์ประหลาดและหญ้าวิญญาณมากมายอยู่ในนั้น และโดยปกติแล้วตระกูลฮันท์จะคอยคุ้มกันรอบ ๆ ป่านี้เอาไว้ แถมมีคนจำนวนน้อยเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปได้ บนยอดเขาโกเบและทั่วทั้งผืนป่า เราได้วางแผ่นป้ายไม้สีดำไว้ทั้งหมด 10,000 แผ่น ภารกิจของพวกคุณคือรวบรวมแผ่นป้ายไม้เหล่านั้นมาให้ได้ และใครก็ตามที่เก็บรวบรวมแผ่นไม้ได้มากที่สุดในตอนท้ายจะเป็นผู้ชนะแต่ละประเภท ซึ่งคุณมีเวลาหนึ่งเดือนการแข่งขัน!”

จนถึงตอนนี้เควนตินหยุดพูดไปอึดใจหนึ่ง ก่อนจะพูดต่อ “หลังจากนั้น ผู้เข้าร่วมทั้งหมดจะรวบรวมป้ายเอาไว้ และตระกูลที่มีป้ายมากที่สุดจะเป็นผู้ชนะในการแข่งขัน รางวัลจะมอบให้ตามนั้น!”

นายท่านซีเมเนส อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ “คุณกำลังบอกว่าการแข่งขันนี้ไม่ใช่การแข่งขันในสังเวียนและจะไม่มีการแข่งขันแบบตัวต่อตัวงั้นเหรอ?” เขาถามพลางก้าวไปข้างหน้า “หมายความว่าแม้ภายในวันเดียวกัน ก็มีแนวโน้มว่าจะมีการต่อสู้แบบตัวต่อตัว ทั้งบบหมาหมู่ หรือแม้แต่การต่อสู้แบบกลุ่มต่อกลุ่มงั้นรึ?”

สีหน้าของนายท่านจอร์จก็ไม่สู้ดีนักเช่นกัน “นายท่านฮันท์ หากเป็นเช่นนี้—ก็หมายความว่าเราไม่สนใจว่าผู้เข้าร่วมการแข่งขันของเราจะมีชีวิตรอดหรือไม่น่ะสิ—วิธีการคัดเลือกนี้โหดร้ายเกินไป จะมีคนมากมายเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่!”

“หึ.. ปกติคนเราไม่ตายรึไง? แต่ถึงอย่างนั้นนี่ก็เป็นการแข่งขัน ทุกคนควรผ่านวิถีทางอันโหดร้ายป่าเถื่อนเช่นนี้สักครั้งหนึ่งในชีวิต!”

เควนตินหัวเราะเบา ๆ โดยไม่ยี่หระ

แต่สมาชิกในตระกูลหลายคนกลับเศร้าหมอง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน