มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1314

"คุณจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ!"

เฟนด์ยืดแขนยืดขาและพูดว่า "คุณเพิ่งมาที่นี่และกระหายที่จะฉวยโอกาสแย่งของจากคนอื่นเหรอ? น่าเสียดายจริง ๆ เพราะฉันไม่ใช่พวกขี้แพ้!”

“เฮ้ ฉันเป็นหลานชายของผู้อาวุโสลำดับสองของตระกูลแซคคารีเลยนะ และฉันก็อยู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงแล้ว ดังนั้นถ้านายฉลาดพอ นายจงทิ้งหญ้าวิญญาณที่เพิ่งถอนมาไว้ซะ แล้วฉันจะปล่อยนายไป!”

ชายจากตระกูลแซคคารีถือดาบด้วยมือข้างเดียว มีออร่ามากมายพุ่งออกมารอบ ๆ ตัวเขา “ตระกูลแซคคารีไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลวู๊ด แต่เราก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่เลวร้ายขนาดนั้นเหมือนกัน ฉันจะไม่ฆ่านายตราบใดที่นายมอบมันให้ฉัน เพราะยังไงซะ มันคงยากมากสำหรับนายกว่าจะได้กลายเป็นผู้สืบทอดหัวหน้าตระกูล ช่างน่าเสียดายถ้านายต้องมาตายที่นี่!”

“คุณมั่นใจมากขนาดนั้นเลยแม้ว่าคุณจะอยู่แค่เพียงขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง?”

เฟนด์พุ่งขึ้นฟ้าไปในพริบตา “เอาอย่างนี้ไหม? มอบดาบของคุณและทุกสิ่งที่คุณมีมา แล้วฉันจะไว้ชีวิตคุณ เพราะคุณเสนอที่จะไว้ชีวิตฉัน!”

ชายคนนั้นผงะไปพักหนึ่ง แต่เขาก็กลับเป็นปกติอย่างรวดเร็ว “เฮ้ ไอ้นอกคอก นายนี่ช่างปากดีนักนะ” เขาพูดพร้อมยิ้มอย่างหงุดหงิด “นายกล้าที่จะใช้คำขู่ของฉันมาขู่ฉันกลับ นายกล้ามากนะ!”

หลังจากที่เขาพูดจบ พลังฉีก็เริ่มรวมตัวเป็นก้อนบนฝ่ามือของเขา ดาบของเขาส่งเสียงครวญที่น่ากลัวออกมา “นี่คืออาวุธวิญญาณระดับต่ำ แต่มันคมมาก อย่ามาโทษฉันนะถ้าฉันบังเอิญฆ่านายเพราะความโง่เง่าของนาย!”

“งั้นมาลองดูกัน ว่าคุณจะทำมันได้จริงไหม!”

เฟนด์ยิ้มหวาน ดาบของเขาดูดีทีเดียว และเขาอยากจะเอามันไปมอบให้กับสมาชิกคนอื่นในตระกูลวู๊ด แม้มันจะเป็นเพียงอาวุธวิญญาณระดับต่ำ แต่มันก็เป็นอาวุธวิญญาณ มันใช้ได้ดีกว่าอาวุธทั่วไปหลายเท่า

ฟุบ!

ชายคนนั้นตวัดดาบซึ่งเป็นอาวุธวิญญาณระดับต่ำ ประกายดาบที่น่าสะพรึงกลัวก็พุ่งเข้าหาเฟนด์ราวกับเปลวไฟบริสุทธิ์

เฟนด์กำหมัดแน่นและรวบรวมพลังฉีของเขา จากนั้นเขาก็เหวี่ยงหมัดไปที่คู่ต่อสู้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน