มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1329

เฮเลน่าโบกมือก่อนจะนึกอะไรบางอย่างออก เธอถามเฟนด์ด้วยความสนใจ “ว่าแต่คุณกับดาเนียลล่าพบกันได้ยังไง?”

“พวกโจรภูเขาจับเธอไป และผมก็เคยมีเรื่องกับพวกนั้น ดังนั้นก็ไปฆ่าพวกมันถึงได้บังเอิญช่วยเธอ” เฟนด์กินเนื้อกระต่ายในมือคำใหญ่และกลืนไวน์ลงไปเต็มคอก่อนที่จะพูดต่อ “หลังจากใช้เวลาร่วมกัน เราก็ค่อย ๆ เข้าหากัน!”

เฮเลน่าทำหน้าสงสัย “คุณเพิ่งรู้จักกันได้ประมาณเดือนเดียว และคุณกำลังบอกฉันว่าคุณคบกันหลังจากใช้เวลาร่วมกันเนี่ยนะ? ฉันคิดว่ามันเร็วเกินไป หลายคนที่รู้จักและติดตามดาเนียลล่ามาหลายปี อาจมากกว่าสิบปียังไม่เคยชนะใจเธอด้วยซ้ำ คุณช่างโชคดีจริง ๆ ที่เอาชนะใจเธอได้”

“ผมโชคดีงั้นเหรอ? ฮ่าฮ่า!” เฟนด์ยิ้มอย่างเชื่องช้าเมื่อได้ยินสิ่งนี้และความรู้สึกที่ซับซ้อนก็เพิ่มขึ้นจากหัวใจของเขา

พวกเขาคุยกันจนดึกในคืนนั้น เช้าวันรุ่งขึ้นบาดแผลของเฮเลน่าหายดีแล้ว

"เอาล่ะ ฉันจะไม่ตามคุณไปไหนทั้งนั้นเพราะตอนนี้ฉันหายดีแล้ว ไม่งั้นเราคงจะทะเลาะกันเพื่อแย่งชิงของล้ำค่าที่เราเจอ!” เฮเลน่าออกจากถ้ำและยืดเส้นยืดสาย ร่างกายที่เกือบจะสมบูรณ์แบบของเธอปรากฏขึ้นอีกครั้ง

"ย่อมได้ ระวังตัวด้วยแล้วกัน แล้วอย่าไปเจอนายน้อยลำดับที่สองอีกล่ะ” เฟนด์เตือนก่อนที่เขาจะบินขึ้นไป

“การจะเจอใครสักคนมันไม่ใช่เรื่องง่ายเสียหน่อย!” เฮเลน่าก็เริ่มบินเช่นกัน เธอชำเลืองมองที่เฟนด์และพูดต่อ “ไม่ต้องห่วงหรอกน่า—ฉันมีศัตรูไม่เยอะนักหรอก”

ทว่าขณะที่พวกเขากำลังจะจากไป...

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน