มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1342

"ไม่มีทางน่า ทั้งฝูง?”

ดาเนียลล่าสูดหายใจเข้าอย่างแรงหลังจากได้ยินสิ่งที่เฟนด์พูด สัตว์อสูรนั้นแข็งแกร่งด้วยตัวมันเองอยู่แล้ว และพวกมันก็ยากที่จะเอาชนะได้ ไม่ต้องพูดถึงถ้าพวกมันมากันเป็นฝูงเลย

"ไปกันเถอะ ยากเกินไปที่จะกำจัดพวกมัน มันเป็นฝูงหมาป่าที่มีหลายร้อยตัว ที่สำคัญไปกว่านั้น มีหมาป่าโตเต็มวัยสี่ถึงห้าตัวซึ่งแข็งแกร่งกว่าคนที่อยู่ในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริงเสียอีก คงยากที่จะหนีไปได้เมื่อพวกมันล้อมพวกเราไว้!”

วีนัสรู้สึกโมโหตอนที่เธอเหาะข้ามไป

“นายน้อย พวกมันมีมากเกินไป พวกเราส่วนใหญ่ที่นี่เพิ่งอยู่ขั้นต้นของระดับเทพแท้จริง และมีไม่กี่คนที่เป็นปรมาจารย์ระดับเก้า เราไม่มีกำลังพอที่จะสู้กับฝูงหมาป่าอสูรนั่น ใครก็ตามที่ทำ คงอยากตายแน่!”

เคย์ล่ารีบวิ่งไปรายงานให้เฟนด์ฟังด้วยความโมโห

นับตั้งแต่ที่เฟนด์คัดเลือกเธอเข้ามาในตระกูลหลักของตระกูลวู๊ด เธอก็เติบโตจากปรมาจารย์ระดับเก้าสู่ขั้นต้นของระดับกึ่งเทพหลังจากการฝึกฝนมากมาย เธอมีพรสวรรค์ที่ดีจึงได้เข้าร่วมเป็นหนึ่งในผู้แข่งขันของการแข่งขันนี้

“ไม่จำเป็นต้องกลัวสัตว์อสูรที่อยู่ขั้นต้นของระดับกึ่งเทพ แต่มันคงจะเสียเวลาเปล่าหากเราต้องสู้กับฝูงใหญ่ และเราก็จะเสียพลังฉีไปด้วยเช่นกัน!”

เฟนด์พูดหลังจากที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

"พวกมันกำลังมา ในเมื่อเราไม่ได้สู้กับพวกมันแล้วก็รีบไปกันเถอะ!”

ชายคนหนึ่งจากตระกูลซีเมเนสก็อยู่ในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริงเช่นกัน แต่สมาชิกในคนอื่น ๆ ในตระกูลของเขามีระดับพลังยุทธที่ฝึกฝนมาต่ำกว่า เขาไม่กลัว แต่คนหนุ่มสาวพวกนั้นคงตายที่นี่เมื่อพวกเขาถูกฝูงหมาป่าล้อม

เขาพูดอะไรไม่ออกอยู่พักหนึ่งเมื่อเห็นว่าพวกตระกูลวู๊ดและพวกตระกูลคาเบลโลยังคงพูดคุยกันถึงสถานการณ์ เขาจึงตะโกนออกมา

“พวกมันเข้ามาใกล้แล้ว! สัตว์อสูรบางตัวมีระดับพลังต่ำคงบินไม่ได้!”

เฟนด์พลิกฝ่ามือด้วยรอยยิ้มที่ไร้ความรื่นเริง หยิบดาบออกมา เขาโยนมันขึ้นไปในอากาศ มันค่อย ๆ ขยายขนาดใหญ่ขึ้น

"วิเศษมาก คุณมีดาบบิน!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน