มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1386

“นายน้อยวู๊ด ที่นั่นมีคู่ต่อสู้มากมาย อีกอย่างนายน้อยของเราก็ยังอยู่ในขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง และพวกเขาไม่ได้รีบร้อนที่จะเข้ามาปิดล้อมเขาด้วยซ้ำ คงเป็นเพราะตระกูลลาโกริโอมีสมาชิกในขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงถึงสามคน และในพวกเขาก็มีไม่กี่คนที่อยู่ในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริง ฉันเองไม่รู้ว่านายน้อยของเราจะอดทนได้นานแค่ไหน!”

บนดาบบิน หญิงสาวจากตระกูลแลงคาสเตอร์แสดงความกังวลของเธอ เธอประทับใจกับการที่เฟนด์ กระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือนายน้อยของเธอ แต่มันคงหุนหันผลันแล่นเกินไปสำหรับเขาที่จะเร่งรัดไปเพียงลำพัง

"ไม่ต้องห่วง ผมจะจัดการเอง เราจะเสียเวลาถ้าพาคนอื่นมาด้วย ผมเกรงว่าหากเรายังช้าไปกว่านี้อีก นายน้อยของคุณอาจจะเสร็จพวกมันไปแล้ว!”

เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่น หลังจากบินไปได้สักพัก เสียงการต่อสู้ก็ดังขึ้น

“อยู่ทางนั้นใช่ไหม?”

เฟนด์ชี้ไปยังทิศทางของเสียง

"ใช่ เราเกือบจะถึงแล้ว!”

หญิงสาวผงกศีรษะ พลางเหลือบมองเฟนด์อย่างมีเลศนัย เขาดูมั่นใจมากเกินไป ราวกับว่าความสามารถในการต่อสู้ของเขาจะเหนือกว่าคนอื่น ๆ มาก

“นายน้อย เราจบเห่แล้ว เราตายแน่!”

ผู้คนที่ถูกล้อมอยู่ตรงกลางยังคงต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดของพวกเขาในทุกวินาที ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ใกล้ลูกชายของนายท่านแลงคาสเตอร์กำลังหมดหวัง

พวกนั้นมีคนมากกว่ามาตั้งแต่ไหนแต่ไร และเมื่อเวลาผ่านไปจำนวนของพวกเขาก็จะยิ่งน้อยลงไปอีก

ตอนนี้พวกเขาเหลือเพียงสามสิบกว่าคน ในขณะที่มีคู่ต่อสู้อย่างน้อยเก้าสิบคน พวกเขาเสียเปรียบมากเกินไป

“บ้าเอ๊ย ไอ้พวกนี้มันรั้นจริง ๆ!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน