มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1392

"ไม่มีทาง ฉันฟังผิดไปหรือเปล่าเนี่ย? คุณ คุณเต็มใจที่จะเป็นน้องชายคนเล็กของเขางั้นเหรอ?”

เฮเลน่าตกตะลึง นี่คือลูกชายของนายท่านแลงคาสเตอร์ ผู้ซึ่งมีอำนาจและมีตำแหน่งสำคัญ อีกอย่าง ในบรรดาตระกูลลึกลับทั้งแปด ตระกูลแลงคาสเตอร์ก็อยู่ในระดับเดียวกับตระกูลคาเบลโล ดังนั้นนี่จึงเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“คุณพูดเรื่องอะไร? เราเป็นพี่น้องกัน ไม่สำคัญว่าจะเป็น พี่ใหญ่ หรือ น้องเล็ก!”

ริมฝีปากของเฟนด์หยักเป็นรอยยิ้มแห้ง ๆ ตอนที่เขาอธิบายอย่างรีบร้อน

“หึ.. ยังไงก็ตาม พี่ใหญ่ ผมจะฟังทุกอย่างที่พี่พูด!”

แรนดัลล์หัวเราะเบา ๆ และทุบหน้าอกของเขา “ไม่ว่ายังไงก็ตาม พี่ช่วยชีวิตผมไว้พี่ใหญ่ ดังนั้นผมจะอุทิศชีวิตให้พี่!”

"เอาล่ะ พวกคุณทุกคนควรพักดีสักสองวัน อีกไม่นานเกินรอการแข่งขันจะสิ้นสุดลง เมื่อพวกคุณพักฟื้นหายดีแล้ว เรายังมีเวลาที่จะขึ้นไปบนภูเขา!”

เฟนด์ตัดสินใจในขณะที่มองดูคนอื่น ๆ

ทุกคนกระโดดลงมาจากดาบบินทีละคน บางคนหยิบโอสถออกมาและเริ่มรักษาตัวเองขณะนั่งลงบนพื้น ในขณะที่คนอื่นๆ หยิบหญ้าวิญญาณหรือหินวิญญาณออกมาและเริ่มดูดซับพลังฉีเพื่อเติมเต็มพลังให้กับตนเอง

“ที่นี่มีคนเยอะมาก โดยเฉพาะคนที่มาจากตระกูลวู๊ด ทำให้คนมากมายมารวมตัวกันที่นี่ได้ยังไง!”

แรนดัลล์ถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นผู้คนมากมาย “ฮ่า ตอนนี้เราปลอดภัยแล้ว ที่นี่มีพี่ใหญ่เฟนด์และสามอัจฉริยะจากตระกูลคาเบลโล ขั้นต่อไปเราแค่รอจนกว่าจะหมดเวลาแล้วเราก็จะสามารถออกจากที่นี่ได้!”

“สิ่งเดียวที่ฉันกังวลในตอนนี้คือ นายน้อยลำดับที่หนึ่งของตระกูลดราโก ตระกูลชนชั้นสองและตระกูลชนชั้นสามคนอื่น ๆ ไม่เหมาะกับเรา”

ดาเนียลล่าก็นั่งลงข้าง ๆ “อัจฉริยะสองสามคนจากตระกูลลาโกริโอตายแล้ว และตระกูลเชิร์ชก็สูญเสียคนไปจำนวนมากเช่นกัน ตระกูลของพวกเขาคงโกรธมากถ้ารู้ความจริงเข้า”

“อืมมม เราควรพยายามรวบรวมสมาชิกในตระกูลให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียที่ไม่จำเป็น!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน