มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 147

ซอนย่าหยุดเล็กน้อยก่อนที่เธอจะพูดต่อว่า "นายน้อยเทย์เลอร์ ฉันจะบอกอะไรกับคุณบางอย่าง ที่ผ่านมาคนที่รับผิดชอบจากบริษัทวัสดุก่อสร้าง จะไม่หารือเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยตรงกับผู้จัดการ พวกเขาจะหาฉันแทน ซึ่งเป็นหัวหน้างาน และพูดคุยกับฉันก่อน!"

"กับคุณเหรอ? คุณสามารถตัดสินใจในฐานะหัวหน้างานและสามารถเซ็นสัญญาให้เราได้?"

ดวงตาของอีวานประกายขึ้นมาทันที และพูดอย่างตื่นเต้น "คุณนีล ผมจะตอบแทนคุณในอนาคตอย่างแน่นอน ถ้าคุณสามารถทำให้ผมได้เซ็นสัญญา! ผมสามารถให้คุณได้อย่างน้อย ยี่สิบถึงสามสิบล้าน!”

ห๊ะ!

ซอนย่าอ้าปากค้างทันทีที่เธอได้ยินสิ่งนี้ เธอแน่ใจว่าเธอต้องได้รับเงิน แต่หัวหน้างานไม่เคยมีอํานาจในการตัดสินใจเช่นนี้ คําตัดสินสุดท้ายคือผู้จัดการเสมอ ดังนั้นเธอจึงได้รับของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น ใบชามาตลอดหลายปีที่ผ่านมาในฐานะหัวหน้างาน ตําแหน่งของเธอขัดขวางไม่ให้เธอมีสิทธิ์ที่จะได้รับของขวัญราคาแพง

นี่คือเหตุผลที่ซอนย่าอยากที่จะเป็นผู้จัดการ

เธอคิดว่าเธอสามารถเป็นผู้จัดการได้ จนเมื่อเซเลน่าปรากฏตัว เธอโกรธมากจนแทบกระอักเลือด

"มันมากไปเหรอ?!"

เธอพยายามอย่างหนักเพื่อสงบสติอารมณ์ มันจะดีถ้าเธอเป็นผู้จัดการเพราะโครงการนี้จะได้รับเงินจํานวนมาก

แม้ว่าสัญญายังคงต้องลงนามโดยผู้จัดการทั่วไป หลังจากการตัดสินใจของหัวหน้างานแล้ว ผู้จัดการก็มักจะยุ่งอยู่เสมอจนไม่สามารถอ่ายอย่างละเอียดรอบคอบ โดยปกติสัญญาจะต้องมีลายเซ็นของผู้จัดการหลังจากสัญญาพร้อมแล้วเท่านั้น