มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1476

โจเอล คอลลินส์ทำให้แนชอับอายอย่างมากในขณะนั้น ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ให้เกียรติแนชและเพิกเฉยต่อความรู้สึกของเขาเท่านั้น แต่เขายังต้องการให้แนชอวยพรให้เขาและลิลลี่ในงานแต่งงานอีกต่างหาก

ผู้คนที่จากตระกูลลึกลับรู้สึกไม่ต่างกันว่าโจเอลล้ำเส้นแนชมากเกินไป การที่แนชต้องมาร่วมงานแต่งงานนี้ก็เป็นเรื่องน่าละอายมากพอแล้ว แต่พวกเขายังจงใจทำให้เขาอับอายต่อหน้าสายตาของทุกคนที่พบเห็น

หลังจากที่เขาไตร่ตรองอย่างถ้วนถี่แล้ว แนชก็ยิ้มและพูดว่า “อย่างนั้นผมก็ขอให้คุณทั้งคู่มีความสุข อายุยืนยาวร้อยปี! มีทายาทเร็ว ๆ!”

ทันทีเมื่อแนชพูดถึงการมีลูกลิลลี่ก็นึกไปถึงลูกชายของเธอ มุมปากของเธอกระตุกหลายครั้ง และสีหน้าของเธอก็บูดบึ้งลงเล็กน้อย

“ฮ่า ฮ่า! คุณนายเก้าได้ยินไหม? นายท่านวู๊ดอวยพรให้เรามีลูกกันเร็ว ๆ ผมว่าเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า เป็นไปได้ไหมที่ผมจะมีลูกในวัยชราขนาดนี้” โจเอลหัวเราะเสียงดังหลังจากที่เขาได้ยินเรื่องนี้ แม้ว่าเขาจะชะงักไปชั่วขณะ ก่อนที่จะกล่าวเสริมว่า “ผมค่อนข้างพอใจกับคำแสดงความยินดีของคุณ นายท่านวู๊ด แต่ผมไม่เห็นด้วยกับคำที่คุณว่า 'อายุยืนยันร้อยปี' ถ้าฉันค้นพบหนทางที่จะก้าวไปสู่ระดับเทพสูงสุดเข้าในสักวันหนึ่งและกลายเป็นปรมาจารย์ระดับเทพสูงสุดขึ้นมาล่ะ? ถ้าอย่างนั้นผมจะมีอายุยืนยาวถึงสองร้อยปีเชียวนะ!”

หลายคนเริ่มหัวเราะหลังจากได้ยินเรื่องนี้

เทรนตันที่อยู่ข้าง ๆ ยิ้มในขณะที่เขาพูดแทรกขึ้นมา “ฮ่า ฮ่า! เจ้าตำหนักคอลลินส์ ผมมั่นใจว่าคุณหวังว่าจะมีระดับพลังยุทธที่สูงกว่ากระดับเทพสูงสุด อาจมีความเป็นไปได้ที่มนุษย์จะมีชีวิตอยู่ได้ถึงพันปีจริงไหม? คุณไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ถึงหนึ่งพันปีหรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน