มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1495

"ว้าว! เจ๋งสุด ๆ ไปเลย! ในที่สุดหนูก็ได้ขี่ดาบบินแล้ว!”

ไคลี่ซึ่งตอนนี้นั่งอยู่บนดาบบิน มองไปที่แสงนับหมื่นดวงเบื้องล่าง เธออดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเสียงดัง น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

เช้าวันต่อมา ลิลลี่ทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอสงสัยว่าทำไมผู้อาวุโสทั้งหกคนถึงยังไม่กลับมา

“ที่รัก ทำไมพวกเขาทั้งหกยังไม่กลับมาอีกล่ะ? ตามแผนแล้ว พวกเขาน่าจะกลับมาถึงเช้านี้หนิ? แต่ตอนนี้จะเที่ยงแล้ว ทำไมยังไม่มีใครกลับมาเเลย!”

ลิลลี่เดินเข้าไปหาโจเอล หน้าบึ้งและขมวดคิ้วสงสัย

“เฮ้ จะรีบไปไหนล่ะ? มันไม่ใช่ปัญหาเลยสำหรับพวกเขาทั้งหกที่จะฆ่าหนอนสามตัวนั่น! พวกเขาคงหาที่ดื่มและฉลองหลังจากชนะการต่อสู้ ไม่ต้องกังวลไปหรอก! ตอนบ่ายพวกเขาจะกลับมาแน่นอน!”

โจเอลยักไหล่และยิ้มอย่างเมินเฉย ไม่กังวลเลยสักนิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผู้อาวุโสทั้งหกที่เขาส่งไปหรือไม่

อย่างไรก็ตาม ในตอนบ่าย โจเอลเองก็เริ่มกังวลเล็กน้อยเมื่อผู้อาวุโสทั้งหกคนยังไม่กลับมา

จากนั้นโจเอลก็ส่งคนกลุ่มหนึ่งไปตามหาพวกเขาทั้งหกคนทันทีในทุกสถานที่ที่เป็นไปได้ รวมถึงบริเวณและเส้นทางไปบ้านพักของตระกูลวู๊ด เขาเชื่อว่าตราบใดที่มีการต่อสู้มันต้องหลงเหลือร่องรอยอยู่บ้าง

จนกระทั่งในตอนเที่ยงของวันถัดไป หน่วยสอดแนมพวกนั้นซึ่งถูกส่งออกไปก็กลับมายังตำหนักนภา

“ท่านเจ้าตำหนัก ท่านเจ้าตำหนัก! เรามีข่าวร้ายมาแจ้ง!”

ขณะที่พวกเขามาถึงทางเข้าตำหนัก ชายชราคนหนึ่งก็ตะโกนออกมาเสียงดัง

เมื่อได้ยินเสียงดัง โจเอลกับลิลลี่ซึ่งนั่งอยู่ในห้องโถงใหญ่ก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน

ชายชราพร้อมกับคนของเขารีบเข้ามาในห้องโถงและคุกเข่าต่อหน้าโจเอล “ท่านเจ้าตำหนัก มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น!”

"เกิดอะไรขึ้น?"

โจเอลตอบกลับทันที เขารู้สึกเป็นกังวลมาก

“พวกเขา…พวกเขาตายหมดแล้ว!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน