มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1505

เฮเลน่ากลอกตาไปที่ดาเนียลล่า “ฉันบอกพ่อว่าเธอสัญญาว่าจะให้น้ำศักดิ์สิทธิ์แก่ตระกูลวู๊ด” เธอกล่าว “ความคิดที่จะขโมยของเธอมันผิด แม้ว่ามันจะเป็นสมบัติของตระกูลเราเองก็เถอะ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันบอกพ่อ ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะยอมง่าย ๆ แถมเขายังบอกอีกด้วยว่าเนื่องจากเราไม่ได้รับข่าวว่านายท่านวู๊ดถูกสังหาร นั่นหมายความว่าสมาชิกในตระกูลวู๊ดสามารถป้องกันการซุ่มโจมตีได้ เราไม่อาจดูถูกตระกูลวู๊ดได้อีกต่อไป และเราควรสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเขาด้วย!”

“พ่อเป็นคนให้สิ่งนี้มา ช่างดีเหลือเกิน ฉันคิดว่าเขาจะโกรธด้วยซ้ำหากเขารู้ ฉันไม่คิดว่าเขาจะให้น้ำศักดิ์สิทธิ์มากขนาดนี้เลย!”

ดาเนียลล่ามีความสุขมากยิ่งขึ้น เธอตื่นเต้นราวกับเด็กที่เพิ่งได้ของกิน

“หึ.. พ่อบอกว่าเฟนด์ช่วยเราฆ่านายน้อยลำดับที่หนึ่งตระกูลฮันท์ และช่วยชีวิตคนของเราจำนวนมาก ดังนั้นเราต้องรักษาความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างตระกูลของเขา เขายังแนะนำฉันแบบนี้ด้วยซ้ำ…”

ขณะที่เธอพูด สีหน้าของเฮเลน่าก็เขินอายมากขึ้น เธออายที่จะพูดต่อไป

“แนะนำพี่? พ่อแนะนำอะไรพี่บ้าง?”

ดาเนียลล่าขมวดคิ้ว เมื่อพิจารณาจากพฤติกรรมของพี่สาวคนโตของเธอแล้ว ดูเหมือนว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่เข้าท่านัก

“เขาแนะนำให้ฉันเข้าใกล้เฟนด์มากขึ้นและดูว่าเราจะทำให้ความสัมพันธ์ของเราเป็นจริงได้หรือไม่ เพื่อให้ตระกูลของเราเกี่ยวดองกัน สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อตระกูลคาเบลโลอย่างมาก เพราะเฟนด์มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม และตระกูลวู๊ดก็แข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน นั่นเป็นเหตุผล…”

ขณะที่เฮเลน่าพูด เธอกัดริมฝีปากล่างและชำเลืองมองที่ดาเนียลล่า

ดาเนียลล่าโกรธมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “ฉันโกรธมากเลย ทำไมพ่อถึงคิดอย่างนั้น” เธอพูดพลางกัดฟันแน่น “เขาก็รู้ว่าพี่กับเฟนด์ไม่ได้รักกันจริง ๆ ทำไมเขาถึงทำแบบนี้? จริง ๆ เลย…"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน