มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1518

โจเอลตกตะลึงชั่วครู่ ก่อนหันไปหาแฮร์รี่ขณะที่เขาพูดอย่างยิ้มแย้ม “เจ้าตำหนักแฮร์รี่ ขอผมดูมันใกล้ ๆ ได้ไหม? นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นสิ่งนี้!”

ทว่าแฮร์รี่กลับยิ้มอย่างเย็นชา “ที่ผมมาที่นี่และถ่ายทอดข้อมูลบางอย่างก็มากพอแล้ว แต่คุณยังอยากให้ผมเอาให้คุณดูอีกหรือ ฮ่าฮ่า… ผมเสียสละคนของผมไปมากมายเพื่อให้ได้สิ่งนี้มา หลังจากตรวจสอบอย่างใกล้ชิด ถ้าคุณไม่ส่งคืนให้แล้วผมจะทำอย่างไร? ตอนนี้ผู้อาวุโสของชนเผ่าเราตายไปมากแล้ว คุณต้องให้ผมสู้กับคุณไหม? ถ้าคุณไม่คืนมัน”

“เอ่อ… คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เผ่าของเราโชคร้ายเพราะเราพบกับสัตว์อสูรที่น่าสะพรึงกลัว ทำให้นักสู้ในขั้นสูงสุดของระดับเทพที่แท้จริงเสียชีวิตไปหกคน” แฮร์รี่ทำให้โจเอลดูลนลาน เขาไม่จำเป็นต้องเก็บซ่อนเรื่องนี้ไว้เพราะชนเผ่าอื่นก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน

“คนของคุณเสียชีวิตไปหกคนเหรอ?” แฮร์รี่มองดูผู้คนจากด้านข้างของตำหนักนภาอย่างระมัดระวัง และดูเหมือนว่าผู้อาวุโสที่มีอำนาจหลายคนจะหายไป

อย่างไรก็ตาม เขาปฏิเสธคำขออย่างยิ้มแย้ม “นั่นไม่ได้ผลกับเราหรอก เราได้สิ่งนี้มาด้วยความยากลำบากแสนสาหัส และแม้ว่าจะศึกษามันตลอดทั้งคืนเมื่อวานนี้ ผมไม่ได้อะไรเลย ผมยังต้องกลับไปศึกษามันให้ดี!”

ผู้อาวุโสอีกคนจากวิหารแห่งทวยเทพและราชา ก้าวไปข้างหน้าและพูดกับทุกคนว่า “เจ้าตำหนักของเราอยู่ที่นี่ในวันนี้เพื่อประโยชน์ของทุกคน และเราไม่ต้องการยุยงให้เกิดการต่อสู้ใด ๆ ในหมู่ผู้คนที่นี่ หากมีหนทางที่จะก้าวไปสู่ระดับเทพสูงสุดได้จริง เราก็หวังว่าทุกคนจะอยู่ด้วยกันอย่างสันติ มันจะดีที่สุดถ้าเราฝ่าฟันไปด้วยกัน เราหวังว่าเราทุกคนจะสามารถแบ่งปันกันได้หากเป็นเรื่องการฝึกพลังยุทธ แน่นอนว่าหากเป็นของกินได้และมีจำนวนจำกัด เราก็ไม่สามารถทำอะไรได้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน