มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1537

“นายท่าน เราไม่อาจให้พวกเขารู้ตัวก่อนที่เราจะเคลื่อนไหว แต่ฉันคิดว่าเราก็ไม่อาจปล่อยให้พวกเขาอยู่โดยลำพังด้วยเช่นกัน!”

ไม่มีใครคิดว่าผู้อาวุโสโมสลีย์จะพูดขึ้นมาอีกในตอนนั้น

“คุณหมายความว่าอะไร? ก็คุณบอกว่าเราไม่สามารถโจมตีพวกเขาได้ไม่ใช่หรอกเหรอ? ถ้าเป็นเช่นนั้น ทําไมคุณถึงบอกว่าเราไม่สามารถปล่อยพวกเขาไว้? คุณกําลังพูดถึงอะไร?"

เจ้าวิหารแห่งวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ขมวดคิ้วถาม

“เราสามารถตรวจสอบอย่างเงียบ ๆ และดูว่าพวกเขาแข็งแกร่งแค่ไหน! หรือตรวจสอบเพื่อดูว่าพวกเขาอยู่ที่นี่เพื่อระดับเทพสูงสุดหรือไม่!”

ผู้อาวุโสโมสลีย์ตอบอย่างยิ้มแย้ม

“เราจะตรวจสอบอย่างไรหรือว่าแรงจูงใจของพวกเขาคืออะไร? เราคงทำเช่นนั้นไม่ได้ถ้าเราไม่ลงมือ!”

ผู้อาวุโสฮาร์ทแมนแกว่งแขนของเขา เขารู้สึกว่าผู้อาวุโสโมสลีย์แค่ล้อเล่น

“มันก็ง่าย ๆ เราแค่ต้องส่งนักสู้กลุ่มเล็ก ๆ ไปกลุ่มนึงเข้าไปโจมตีพวกเขา เราจะบอกให้พวกเขาออกจากมหาสมุทรและไม่คิดที่จะเอาทรัพยากรของเราไป แค่นั้นก็พอแล้วที่เราจะคุกคามพวกเขา หากพวกเขายืนกรานเดินหน้าต่อและไม่กลัวว่าจะทำให้เราขุ่นเคือง นั่นหมายความว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อระดับเทพสูงสุดอย่างแน่นอน ท้ายที่สุดบนแผ่นดินก็มีแหล่งทรัพยากรในการต่อสู้อยู่มากมายเช่นกัน ไม่มีเหตุผลเลยที่พวกเขาจะเสี่ยงชีวิตมาที่นี่!”

ผู้อาวุโสโมสลีย์เปิดเผยความคิดของเขา

“เราจะให้ผู้คนจากเกาะทรายขาวทดสอบพวกนั้น โดยให้พวกเขาพากำลังคนมากมายมาที่นี่—กว่าหมื่นคน และมีนักสู้สี่หรือห้าคนที่บรรลุขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริง กองกําลังเรานี้ก็พอจะทดสอบพวกนั้น!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน