มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1590

สมาชิกตระกูลฮันท์นำคนจากตระกูลลาโกริโอ ตระกูลเชิร์ช และแม้แต่ผู้ที่มาจากตระกูลนอร์มันมายังที่ดินของตระกูลวู๊ด

“เฟนด์เราควรทำยังไงดี? พวกเขามากันเยอะทีเดียว! ดูเหมือนพวกเขาจะมาหาเรื่องด้วยสิ!" เควินมีสีหน้ามืดมนหลังจากที่เขาเห็นสถานการณ์เบื้องหน้า แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้นำสมาชิกทั้งหมดมา แต่คนที่มาก็ล้วนเป็นคนในระดับปรมาจารย์ คนจากสี่ตระกูลรวมกันได้ประมาณหนึ่งแสนชีวิต

"ไม่ต้องกลัว! ถึงพวกเขาจะมีกันจำนวนมากแต่คนที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงนั้นมีไม่มากนักหรอก เมื่อเร็ว ๆ นี้ สมาชิกตระกูลวู๊ดของเราได้ทะลวงสู่ระดับเทพแท้จริงตั้งหลายคน ยิ่งไปกว่านั้นหลายคนในบรรดาลูกศิษย์ทั้งเก้าของผมก็ทะลวงเข้าสู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงได้แล้ว แถมพลังยุทธของพวกเขาก็หาที่เปรียบไม่ได้!" เฟนด์ยิ้มอย่างไม่ทุกข์ร้อน

“พวกนั้นไร้ยางอายมาก ตระกูลลึกลับไม่ได้ถูกห้ามให้สู้กันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรหรอกหรือ? พวกเขาจะทำลายข้อตกลงลับนี้รึยังไง?” เควินกำหมัดแน่น "บ้าจริง! น่าเสียดายที่เราไม่อาจติดต่อตระกูลคาเบลโลและตระกูลแลงคาสเตอร์ได้ ไม่มีทางที่คนที่อยู่ห่างไกลขนาดนั้นจะมาช่วยเราได้!"

"ฮ่า ฮ่า ไม่ต้องห่วงหรอก! ผมรู้ว่าสี่ตระกูลนี้ต่างเพิ่งประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่เมื่อครั้งพวกเขาไปที่ เขาเหมันต์กระจ่างมาก่อนหน้านี้ หากพวกเขาคิดว่าการรวมตัวกันของตระกูลทั้งหลายจะสามารถโจมตีตระกูลวู๊ดของเราได้ พวกเขาก็ถือว่ายังไร้เดียงสา! ยิ่งไปกว่านั้น เรายังมีปรมาจารย์หลายคนจากตระกูลเฮมเพอร์ลีอยู่ที่นี่ด้วย ดังนั้นเราจึงมีนักสู้จำนวนมากพอสมควรเลย!" เฟนด์ยังคงยิ้มและทำเป็นเฉยเมย

หวือ! หวือ! หวือ!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน