มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1597

“อสูรฟาดฟัน!”

ขนะเดียวกันนั้น นักสู้จากตระกูลนอร์แมนก็ใช้ทักษะอสูรฟาดฟันของตระกูล!

ตู้ม ปัง ตู้ม!

ทันใดนั้น เสียงระเบิดที่น่าสะพรึงกลัวก็ดังขึ้นไปทั่วท้องฟ้า และอากาศสั่นสะเทือนอย่างแรงราวกับว่าท้องฟ้าจะถล่ม มันดูน่ากลัวมาก

"อะไรกัน? เป็นไปไม่ได้! การโจมตีของเรากำลังถูกกลืนกินไปทีละน้อย!”

เควนตินมองดูสถานการณ์ตรงหน้าด้วยและสีหน้าที่ซีดลง รู้สึกราวกับหัวใจของตัวเองกำลังจะระเบิด การโจมตีจากพวกเขาทั้งหกไม่ได้ผลเลยสักนิด!

การโจมตีจากทั้งสองฝ่ายค้างเติ่งอยู่กลางอากาศชั่วขณะ และหลังจากปะทะกันเพียงชั่วครู่ การโจมตีของ เฟนด์ก็เอาชนะอีกฝ่ายได้ และกลายเป็นฝ่ายได้เปรียบ

“นี่มันบ้าอะไร! เราโจมตีพร้อมกัน! แม้ว่าการโจมตีแต่ละครั้งของเราจะเขาอ่อนแอลงเพียงเล็กน้อย แต่ก็ไม่น่าจะให้ให้เราพ่ายแพ้อย่างนี้! พลังและความแข็งแกร่งของเขาจะน่ากลัวเช่นนี้ได้ยังไง?”

ดวงตาของไดอาน่าเบิกกว้างราวกับไข่ห่าน และกรามของเธอก็ตกลงตามแรงโน้มถ่วง

“เขาแข็งแกร่งเกินไป!”

หลังจากที่พอลฆ่าชายคนที่อยู่ในขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงไป เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองไปทางของเฟนด์ ซึ่งหากเขาไม่เหลือบไปมองเสียยังจะดีกว่า เพราะการมองเพียงครั้งเดียวก็ทรมานเขาทั้งเป็น การต่อสู้ที่นั่นน่ากลัวและน่าสยดสยองเป็นอย่างยิ่ง เปลวเพลิงและแสงที่ออกมาจากการปะทะกันของทั้งสองฝ่ายนั่นเกือบทำให้คนอื่นตาบอด

เปรี้ยง!

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวที่น่าตกใจยังคงดำเนินต่อไป และหลังจากการปะทะกันบนท้องฟ้าหลายวินาที การโจมตีของเฟนด์ก็สามารถเอาชนะการโจมตีจากศัตรูทั้งหกคนได้โดยสิ้นเชิง

“แ-่งเอ๊ย! ยังมีพลังฉีเหลืออยู่อีกเยอะเลย!”

“ดาบบินที่ยังเหลืออยู่มากมายกำลังพุ่งตรงมาทางเรา! หนีเร็ว!"

"สายไปแล้ว ดาบบินพวกนั้นเร็วเกินไป! ทุกคน สร้างเกราะป้องกัน! เร็ว!"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน