มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1601

แต่ถึงอย่างนั้น ถ้าเขาสามารถฆ่านักสู้สองคนที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงได้ด้วยตัวเองหรือแม้แต่จัดการกับพวกนั้นได้สักสามคน ก็ถือว่ายอดเยี่ยมมากแล้ว!

ทีเดียวหกคน? ไร้สาระน่า เขาคงต้องตายแน่

ที่ไม่น่าเชื่อยิ่งกว่านั้นคืออะไร? คู่ต่อสู้ของเฟนด์ไม่ใช่แค่นักสู้ที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงธรรมดา ๆ เสียหน่อย แต่เป็นถึงหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในระดับนั้นอย่างนายใหญ่ฮันท์ เควนติน ฮันท์ ซึ่งเป็นหัวหน้าตระกูลชั้นหนึ่งเชียว พลังยุทธของพวกเขาแข็งแกร่งกว่าผู้ที่เพิ่งทะลวงผ่านไปสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงไม่น้อย

แต่กลับกลายเป็นว่านักสู้ที่แข็งแกร่งซึ่งเป็นที่รู้จักดีเหล่านี้ เมื่ออยู่ต่อหน้าเฟนด์แล้วกลับอ่อนแอราวกับลูกแมว และไม่สามารถต้านทานการโจมตีได้แม้แต่ครั้งเดียว

"เดี๋ยวนะ เป็นไปได้ไหมว่าผู้อาวุโสที่อยู่ในระดับเทพแท้จริงทั้งหกคนที่เราส่งออกไปลอบสังหารคนของตระกูลวู๊ดก่อนหน้านี้ก็ถูกเขาฆ่าเช่นกัน?”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ความคิดที่น่ากลัวก็ก่อตัวขึ้นในใจของโจเอล และใบหน้าของเขาซีดเผือดในทันที

“ไม่…ไม่มีทาง! หน่วยสอดแนมบอกว่ามีบาดแผลจากกรงเล็บแหลมคมบนร่างกายไม่ใช่เหรอ? พิจารณาจากสภาพศพแล้ว พวกเขาน่าจะถูกสัตว์อสูรที่ทรงพลังฆ่าสิ!”

หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผู้อาวุโสของตำหนักนภาขมวดคิ้วและระบายความสับสนออกมาเสียงดัง

"อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น เฟนด์ ไอ้ส*รเลวนั่น ตอนนี้เขาสามารถฆ่าคู่ต่อสู้ในระดับระดับเทพแท้จริงได้ถึงหกคนแล้ว และหากเป็นฝีมือของเขาที่ฆ่าผู้อาวุโสทั้งหกคนของเราในตอนนั้นจริง แต่ตอนนั้นเขายังมี แนช วู๊ดและ เคนเนธ วู๊ดคอยช่วยเหลือเขาอยู่ แนชกับเคนเนธคงช่วยพวกเขาจัดการได้สักสองคน!”

ในขณะที่โจเอลวิเคราะห์สถานการณ์ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าความเป็นไปได้ที่เฟนด์จะฆ่าผู้อาวุโสของพวกเขายิ่งเพิ่มขึ้นอย่างมาก เขาหรี่ตาลงแล้ววิเคราะห์ว่า “เป็นไปได้มากเช่นกันที่เฟนด์จะมีทักษะยุทธในขั้นสูงสุดที่ทรงพลัง และสามารถโจมตีเป็นรูปกรงเล็บได้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน