มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1619

“ใช่ และดูเหมือนว่าจะมีปรมาจารย์คนหนึ่งแอบฝึกฝนทักษะยุทธให้ลูกชายของตัวเอง และเขายังบอกลูกชายถึงหนทางการไปยังสถานที่นั้น เขาไม่คิดว่าลูกชายจะเป็นผู้นำของผู้คนมากมาย ไม่ว่าจะยังไง การที่เราได้รับข่าวนี้และจะพบกับลูกบอลหินทั้งเจ็ดลูก เราก็พอมีหวัง!” แนชพยักหน้าและไม่อาจซ่อนความตื่นเต้นในดวงตาของเขาได้

“เพื่อความปลอดภัย ทุกท่านโปรดนำลูกบอลหินของตัวเองกลับไปด้วย!” เฟนด์พูดขึ้นทันทีหลังจากที่เขาตระหนักได้ถึงความสำคัญของลูกบอลหินเหล่านั้น และตระกูลที่เป็นเจ้าของลูกบอลหินก็นำพวกเขากลับคืนไป

เฟนด์มองไปที่บันทึกหน้าที่เหลือในตำราอีกครั้งและพูดว่า "ในตำราโบราณเล่มนี้ไม่ได้บันทึกอะไรไว้มากนัก มีการวาดแผนที่ในการเดินทางไปยังป่าไอเมฆาและเส้นทางคร่าว ๆ ของที่นั่น ด้วยการนำทางเหล่านี้ จะช่วยให้ปฏิบัติตามได้ไม่ยาก”

“ฮ่า ฮ่า! มันยอดไปเลย! เราจะไปกันเมื่อไหร่? ไปกันเลยสิ! เพราะผมได้นำสมาชิกทุกคนในตระกูลที่อยู่ในระดับกึ่งเทพมาจนหมดแล้ว ทำไมเราไม่ไปเสียตั้งแต่ตอนที่เรามีกองกำลังใหญ่โตอยู่ด้วยล่ะ?” หัวหน้าตระกูลของหนึ่งในตระกูลลึกลับชั้นสองที่ทำข้อตกลงกับเฟนด์และคนอื่น ๆ ต้องการที่จะออกเดินทางอย่างรีบร้อนในทันที

“มันกะทันหันเกินไป อีกอย่างตระกูลต่าง ๆ หรือไม่ก็ผู้ฝึกยุทธมือสมัครเล่นมากมายต่างก็รีบร้อนมาที่นี่เพื่อเฝ้าดูสถานการณ์” เฟนด์ให้เหตุผล “นอกเหนือจากนั้น สมาชิกของตำหนักนภาจะต้องซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งและกำลังเฝ้าดูสถานการณ์ของที่นี่อยู่เป็นแน่ เลวร้ายกว่านั้นคนพวกนั้นไม่ใช่พวกเดียวที่ได้เห็นลำแสงจากลูกบอลหินพวกนี้ด้วย!”

“เราจะฟังข้อคำแนะนำของคุณ นายน้อยเฟนด์ และเราเชื่อว่าคุณจะไม่ทอดทิ้งและไม่เมินเฉยใส่เรา โปรดบอกเราว่าคุณจะทำอย่างไรต่อไป และเราจะทำตามคำสั่งของคุณ” หัวหน้าตระกูลจากตระกูลลึกลับชั้นสองตอบด้วยความจริงใจ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน