มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1622

ในขณะเดียวกัน ผู้อาวุโสโมสลีย์จากวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ก็พบความผิดปกติเช่นกัน ในไม่ช้าหลังจากหารือกันเป็นการภายในแล้ว พวกเขาก็แอบติดตามตระกูลลึกลับชั้นสามกลุ่มเล็ก ๆ ไปเช่นกัน

หลังจากบินไปครึ่งวัน สมาชิกของตระกูลลึกลับชั้นสามก็ถูกโจเอลและพรรคพวกขวางทางไว้

“เจ้าตำหนักโจเอล อะไรกัน...ช่างบังเอิญจริง ๆ! บังเอิญเจอคุณในสถานที่แบบนี้ใช่ไหม?” ผู้คนจากตระกูลลึกลับชั้นสามต่างชะงักงันเมื่อสังเกตเห็นสมาชิกจำนวนมากจากตำหนักนภามาอยู่ต่อหน้าพวกเขา พวกเขาประหม่ามาก คนเหล่านี้มาที่นี่ด้วยเจตนาชั่วร้าย ไม่เช่นนั้นคงไม่ได้มาพบพวกเขาในพื้นที่รกร้างเช่นนี้?

“ฮ่า ฮ่า… มันเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ!” โจเอลพูดพลางหัวเราะในขณะที่เขาพินิจมองอีกฝ่าย “นายท่านเวสต์ ผมจะไม่อ้อมค้อมและเข้าประเด็นเลยแล้วกัน พวกคุณเพิ่งออกมาจากตระกูลวู๊ดและเราติดตามคุณมาตลอดทาง เพราะผมรู้ว่ามีพวกคุณไม่กี่คนที่ได้เข้าไป บอกผมเกี่ยวกับสถานการณ์ภายในมา”

หัวหน้าตระกูลเวสต์มีสีหน้ามืดลงเล็กน้อยทันทีหลังจากที่ได้ยินเรื่องนี้ เขาเงียบไปสองสามวินาทีก่อนจะตอบอย่างยิ้มแย้มว่า “เจ้าตำหนักโจเอล เราไปหาตระกูลวู๊ดก็จริง พวกเขาอนุญาตให้พวกเราเข้าไปได้ถึงยี่สิบคนเพราะข้อตกลงก่อนหน้านี้!”

โจเอลตกตะลึงเล็กน้อยและถามพร้อมกับขมวดคิ้ว “ข้อตกลง? ข้อตกลงอะไร?”

“ก่อนที่เราจะไปยังเกาะวายุมืด ตระกูลลึกลับของเราได้ทำข้อตกลงกับนายน้อยแห่งตระกูลวู๊ดว่าจะร่วมมือกันเมื่อเข้าสู่เกาะวายุมืด เพื่อให้การบาดเจ็บล้มตายลดลง สำหรับลูกบอลหิน ไม่ว่าใครที่เก็บมันไว้ในแหวนยุทธ กองกำลังอื่น ๆ จะไม่ต่อสู้แย่งชิงมันมา…” หัวหน้าตระกูลเวสต์ทำได้เพียงบอกรายละเอียดที่ไม่สำคัญมากกว่านี้ให้โจเอลละลายความสงสัยของเขา

"ผมเข้าใจแล้ว ไม่แปลกใจเลยที่หลังจากไปยังเกาะวายุมืด พวกคุณไม่ต้องเผชิญกับการสูญเสียครั้งใหญ่ และสมาชิกในตระกูลวู๊ดเองก็เสียชีวิตไม่มากนัก ทว่าสมาชิกจากชนเผ่าโบราณของผมและตระกูลฮันท์ที่ไปยังเขาเหมันต์กระจ่างกลับเสียชีวิตมันไปไม่น้อย เพราะมีข้อตกลงดังกล่าวนั่นเอง!” ในที่สุดโจเอลก็ตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น จากนั้นเขาก็พูดด้วยรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นตอนนี้คุณช่วยบอกเราได้ไหมว่าหลังจากที่คุณเข้าไปในห้องโถงของตระกูลวู๊ดคุณเห็นอะไรบ้าง? พวกคุณได้เรียนรู้อะไรบ้างมั้ย?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน