มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1748

“นักเล่นแร่แปรธาตุขั้นกลางระดับสาม? ฉันได้ยินผิดไปรึเปล่า นี่…นี่…นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ? มันเร็วเกินไปแล้วนะ!”

หลังจากได้ยินเช่นนั้น ปากของเฮเลน่าก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจ เธอรู้สึกงุนงงกับพรสวรรค์ในการเล่นแร่แปรธาตุของเฟนด์เป็นอย่างมาก

“ฮิฮิ แน่นอนว่านั่นเป็นเรื่องจริง ไม่อย่างนั้นระดับพลังยุทธของพวกเขาจะพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วได้อย่างไร?!”

ดาเนียลล่าหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว “ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งอยู่ที่ไหน? ทักษะการเล่นแร่แปรธาตุของเขาพัฒนาขึ้นหรือยัง? ฉันสงสัยว่าเขาได้ทะลวงเข้าสู้ระดับเทพสูงสุดแล้วหรือยัง?”

"ใช่ ฉันก็สงสัยว่าตอนนี้เขาเป็นอย่างไรบ้าง เราไม่ได้เจอเขาเลย!”

ดาเนียลล่าถอนหายใจก่อนจะมองไปข้างหน้า เมื่อถึงตอนนั้น การต่อสู้ของเฟนด์กับศัตรูของเขาก็เข้มข้นขึ้น ทั้งสองผลัดกันโจมตีกันไปมาหลายรอบแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเฟนด์จะได้เปรียบกว่า

“แ*งเอ๊ย เด็กคนนี้ดูเหมือนจะมีพลังฉีเหลือล้นเลย!”

ลูเชี่ยนมองไปข้างหน้าด้วยสีหน้าจริงจังขณะที่เม็ดเหงื่อที่ผุดพรายไหลลงมาจากหน้าผากของเขา

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าเขาสามารถฆ่าเฟนด์ได้อย่างง่ายดาย แต่ในขณะที่การต่อสู้ดำเนินต่อไป เขาก็ตระหนักได้ว่าเขาอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฟนด์หากทุกอย่างยังคงยืดเยื้อต่อไป

หลังจากหันไปดูการต่อสู้ในอีกด้านหนึ่ง เขาก็รู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออกมากขึ้น เพื่อนสมาชิกที่เขาพามาถูกฆ่าตายไปทีละคน จนตอนนี้เหลือเพียงสองคนที่ยังยืนอยู่ได้ หากนักฝุกยุทธขั้นที่สามระดับเทพสูงสุดพยายามมาเพื่อช่วยเฟนด์โจมตีของเขาขึ้น สถานการณ์ของเขาจะยิ่งแย่ลง

'ฉันจะทุ่มสุดตัวเลย!'

ลูเชี่ยนกัดฟัน จากนั้นก็กัดนิ้วแล้วกดเข้าระหว่างคิ้วขณะที่เขาเริ่มท่องคาถา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน