มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1780

คำแนะนำของอาเธอร์ทำให้สกายโกรธมากเธอปราดสายตามองเขา “อาเธอร์ คุณบ้าไปแล้วเหรอ? คุณก็รู้นี่ว่ามันอันตรายแค่ไหน? นี่ยังคิดที่จะเข้าไปในนั้นอีก? ฮ่า ๆ! คุณแค่เฝ้าอยู่นอกป่ากับทุกคนได้ไหม?”

เฮนดริกเอ่ยขอร้องกับอาเธอร์ว่า “นายน้อยอาเธอร์ คุณจะทำตัวหุนหันพลันแล่นไม่ได้ เราจะเข้าไปสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ คนของพวกเขาอาจฆ่าเรา อย่างไรซะ กองทัพทั้งเก้าก็ไม่กล้าบุ่มบ่ามทำอะไรใหญ่โตเพียงเพราะคนพวกนั้นฆ่าคนไปหลายคนหรอก รอดูไปก่อนเถอะ”

เอลล่าเองยังนึกประหลาดใจนและช่วยเกลี้ยกล่อมอาเธอร์ทันที “อาเธอร์ นี่คุณหุนหันพลันแล่นเกินไปแล้ว คุณคิดว่าคนจากเผ่ากระหายเลือดจะยอมให้เราเข้าไปงั้นเหรอ? การอนุญาตให้เราเข้าไปก็คือการอนุญาตให้เราไปช่วยฆ่าสมาชิกของพวกเขา พวกเขาจะยอมให้เป็นเช่นนั้นได้ยังไง? พวกเขาอาจฆ่าเราทันทีที่เราไปถึงทางเข้า!”

อาเธอร์ถอนหายใจและกลับไปนั่งบนก้อนหินที่เคยนั่งก่อนหน้านี้ “เฮ้อ… ฉันได้แต่กังวลแทนพวกเขาในตอนที่ฉันได้ยินเสียงการต่อสู้ที่กำลังดำเนินอยู่ในพื้นที่เบื้องหน้า ไหนจะเรื่องที่เหล่าสมาชิกของเผ่ากระหายเลือดกำลังดักพวกเขาไว้นอกป่าอีก”

ในขณะนี้ดวงตาของเขาเป็นประกาย และพูดอย่างไร้เดียงสาว่า “แต่พอถึงเวลากลางคืน คนพวกนั้นจะระวังน้อยลงใช่ไหม? อย่างน้อยพวกเขาก็คงไม่คิดว่าจะมีคนอยากเข้าไปในป่าไม่ใช่เหรอ? พวกเขาจะคอยดักจับคนที่อยู่ข้างในเท่านั้นที่จะออกมาเท่านั้น หากเราบินเข้าไปในตอนกลางคืน พวกเขาจะเข้าใจว่าเราเป็นสมาชิกของเผ่ากระหายเลือดที่จะเข้าไปช่วยตามล่าเฮเลน่าและคนอื่น ๆ ได้รึเปล่านะ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน