มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1782

สิ่งที่ชายตรงหน้าพูดทำให้หัวใจของออสตินสั่นสะท้าน เป็นความจริงที่มีทรัพยากรเสริมพลังยุทธมากมายในป่า และเมื่อศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดได้รับมันไป พวกเขาจะไม่มีวันได้มันกลับคืนมา

เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า “ไม่ต้องห่วง ฉันแน่ใจว่าศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดจะต้องตายไปไม่น้อย และข้าวของของศิษย์จากกระหายเลือดจะตกไปอยู่ในมือของคนนอกพวกนั้นด้วยเหมือนกัน ยิ่งไปกว่านั้น หากคนนอกพวกนั้นสามารถฆ่าศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดได้ แล้วถ้าจะปล่อยให้คนเหล่านั้นได้รับค่าตอบแทนสักหน่อยจะเป็นไรไป?”

หลังจากที่ชายวัยกลางคนได้ยินสิ่งนี้ก็พยักหน้าและพูดว่า “สิ่งที่คุณพูดนั้นถูกต้อง แต่เราจะต้องรอกันอีกกี่วันล่ะ?”

“อย่างน้อยก็อาจจะอีกสักสองสามวัน? เพราะถ้าเราออกไปเร็วเกิน ฉันกลัวว่าคนของตำหนักคลื่นเมฆาก็จะมาช้าเช่นกัน แล้วถ้าผู้คนจากตำหนักคลื่นเมฆามาช้ากว่าที่คิด เราจะเผชิญกับความสูญเสียครั้งใหญ่หากต้องต่อสู้กับพวกนั้นนานเกินไป!” ออสตินครุ่นคิดก่อนที่จะพูดต่อ “พวกนายไปจับตาดูสิ่งที่เกิดขึ้นในป่าต่อเถอะ ถ้ามีข่าวคราวอะไรให้รีบมารายงานฉันทันที เข้าใจไหม?”

“ไม่ต้องห่วงครับ หัวหน้าป้อมปราการที่หนึ่ง เราจะรีบมารายงานคุณอย่างแน่นอน!” ชายวัยกลางคนโบกมืออย่างสุภาพและจากไปอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกัน ที่ด้านนอกของป่านั้นมีการก่อกองไฟขึ้นหลายกอง เหล่าผู้อาวุโสและหัวหน้าเผ่ากระหายเลือดที่เฝ้าอยู่นอกป่ากำลังลิ้มรสเนื้อสัตว์อสูรเลิศรสแกล้มด้วยไวน์ชั้นดีไปด้วย เห็นได้ชัดว่าพวกเขาสุขสบายเพียงใด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน