มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1784

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งมองไปที่เอ็ดเวิร์ดอย่างเคร่งขรึม “หัวหน้าเผ่า ตอนนี้เราควรทำยังไงดี? เราไม่รู้ว่ากองทัพทั้งเก้าส่งคนไปมากน้อยแค่ไหน และความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาเป็นอย่างไร ดูท่าว่าเราควรจะส่งศิษย์ของเราที่อยู่ในขั้นที่ห้า เจ็ด และแปดในระดับเทพสูงสุดเข้าไปในป่า”

เอ็ดเวิร์ดคิดก่อนจะพูดว่า “อย่าห่วงไปเลย ผมรู้จักผู้ชายคนนั้นดีอยู่ ออสติน ดราโกน่ะมีนิสัยประหลาดไม่เหมือนใคร เขาจะไม่ส่งปรมาจารย์ที่ทรงพลังเข้าไปในป่าเยอะขนาดนั้นหรอก สิ่งที่เขาจะทำมากที่สุดคือ การส่งคนในขั้นที่ห้าหรือหกของระดับเทพสูงสุดเข้าไปเท่านั้น ถ้าเขาคิดที่จะต่อต้านเราอย่างไม่คิดชีวิตขึ้นมา นั่นก็ไม่ต่างอะไรกันรนหาที่ตาย!”

ผู้อาวุโสลำดับที่สองพยักหน้าและพูดเห็นด้วย “สิ่งที่หัวหน้าเผ่าพูดนั้นถูกต้อง ถ้าพวกเขาส่งยอดฝีมือมาที่นี่ พวกเขาคงนำคนพวกนั้นมาต่อสู้กับเรา พวกเขาต้องส่งคนบางคนที่มีความสามารถในการต่อสู้ระดับกลางและช่วยคนพวกนั้นฆ่าคนของเราก็เท่านั้น ถ้าเป็นกรณีนั้น พวกเขาก็จะถือว่าตัวเองได้ช่วยเหลือคนนอกพวกนั้นแล้ว หลังจากนั้นพวกเขาจะสามารถอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นต่อกองกำลังปฏิภาคีได้ แต่ถ้าพวกเขาวางเฉย พวกเขาก็คงกลัวว่าพวกเขาจะไม่สามารถอธิบายตัวเองได้ และพวกคนใหญ่คนโตจะตำหนิพวกเขา!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เอ็ดเวิร์ดก็กล่าวอย่างมั่นใจว่า “หากเป็นเช่นนั้น ผมก็เดาว่าพวกเขาจะไม่ส่งคนที่อยู่ในขั้นที่แปดของระดับเทพสูงสุดไปด้วยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาต้องส่งคนไปช่วยผู้บุกรุกพวกนี้อย่างลับ ๆ เพียงแค่สิบกว่าคน พวกเขาจะบอกแค่ว่าพวกเขาเข้าไปในป่าเพื่อหาของมีค่าและฆ่าคนของเราเพียงเพราะการกระทบกระทั่งกันเท่านั้น ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้นำกำลังพลเข้าไปมากมายนักหรอก!”

“หัวหน้าเผ่า ถ้าอย่างนั้นเราจะทำอย่างไรดี?” ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งเอยถามทันที

เอ็ดเวิร์ดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อนที่จะมองไปที่ผู้อาวุโสลำดับที่สี่และพูดว่า “ผู้อาวุโสลำดับที่สี่ ผมว่าเราต้องขอให้คุณเดินทาง วันพรุ่งนี้เช้าคุณจะต้องเข้าไปในป่า อีกทั้งผมจะขอให้ศิษย์ในขั้นที่หกหรือเจ็ดในระดับเทพสูงสุดสองสามคนร่วมตามล่าผู้บุกรุกไปกับคุณด้วย ไม่ว่าคุณจะได้พบกับผู้ที่มาจากกองทัพทั้งเก้าคนไหนก็ตาม กำจัดพวกเขาทันที อย่าได้ลังเล!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน