มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1828

แม้ว่าเอ็ดเวิร์ดจะยืนกรานเช่นนั้น แต่ความจริงแล้วเขาก็ยังรู้สึกกังวลอยู่ลึก ๆ เพราะกลุ่มคนกลุ่มนั้นมีสมาชิกอยู่ราวสองแสนคน และพวกเขาจะต้องมีพลังยุทธที่แข็งแกร่งพอตัว ถึงได้รอดชีวิตจากการตามล่าของศิษย์ของเผ่ากระหายเลือดได้ อย่างน้อยที่สุดก็น่าจะมีคนที่อยู่ในระดับเทพที่แท้จริงไม่น้อยเลย และคงมีคนที่อยู่ในระดับกึ่งเทพไม่มากนัก

ยิ่งไปกว่านั้น คนพวกนี้ต้องทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งหรือขั้นที่สองในระดับเทพสูงสุดไปบ้างแล้ว นี่เป็นระดับพลังที่ต้องคอยจับตาดูเป็นพิเศษ

สิ่งเดียวที่เขาต้องการจะทำคือการฆ่าออสติน ผู้ยืนอยู่ต่อหน้าเขา เพื่อที่เขาจะได้ฆ่านายท่านจากกองทัพทั้งเก้าคนอื่น ๆ ที่อยู่ในขั้นที่เก้าระดับเทพสูงสุดได้ เพื่อเป็นเช่นนั้นพวกเขาจะถือไพ่เหนือกว่าปรมาจารย์เหล่านี้

ตู้ม!

ออสตินเริ่มลังเลใจเมื่อเขาได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีอย่างบ้าคลั่งของเอ็ดเวิร์ด เขามองไปที่ป่าในตอนที่กำลังสู้ เขาหวังว่าคนพวกนั้นจะมาช่วยเขาให้เร็วกว่านี้หน่อย

จากนั้นในขณะที่กำลังรอคอยอยู่เขาก็นึกถึงบางสิ่งขึ้นมาได้ เขาสังเกตได้ว่า แม้กองกำลังดังกล่าวจะมีผู้คนมากมาย แต่คนพวกนั้นก็บินเข้ามาหาพวกเขาช้าอย่างน่าปวดใจ

"เห็นแก่พระเจ้าเถอะ! หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่ง ทำไมพวกเขาถึงได้ช้าเช่นนี้?” หัวหน้าป้อมปราการคนหนึ่งไม่อาจทนได้อีกต่อไป เขาได้รับบาดเจ็บอยู่ แล้วยิ่งปวดใจในตอนที่ได้เห็นศิษย์ของเผ่ากระหายเลือดสังหารสมาชิกในป้อมปราการของเขาไปทีละคน

"ผมจะไปรู้หรอ? ผมไม่ใช่คนพวกนั้นสักหน่อย หรือพวกเขาไม่ได้มาเพื่อช่วยเรา?” ออสตินตอบ

ปัง!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน