มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1830

เมื่อเห็นว่าหัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งนั้นมีไหวพริบและดูจริงใจเพียงใด ในที่สุดเฟนด์ก็ชี้ไปข้างหน้าและประกาศออกไปว่า “ทุกคน ฟังผม เผ่ากระหายเลือดที่ยืนอยู่ต่อหน้าเราในตอนนี้ได้เห็นพวกเขาฆ่าพี่น้องของพวกเราไปมากมาย และนี่เป็นโอกาสที่เราจะได้ล้างแค้นกับคนพวกนี้ โจมตีและทำร้ายพวกเขาให้ราบเป็นหน้ากลอง!”

"จู่โจม!" แนชและคนอื่น ๆ รีบกรูเข้าไปข้างหน้าทันทีราวกับได้รับได้รับแรงกระตุ้น

“หัวหน้าเผ่า พวกนั้นมีกันไม่น้อยเลย! เราควรทำยังไงดี? ในพวกนั้นมีคนที่อยู่ในขั้นที่หนึ่งในระดับเทพสูงสุดไม่น้อยเลยเหมือนกัน!” ชายชราคนหนึ่งถามหัวหน้าเผ่ากระหายเลือดในทันที เขาค่อนข้างตื่นตระหนกหลังจากที่สังเกตเห็นการรวมตัวกันฝูงชน

“เราจะกลัวไปทำไม? ไม่ว่าจะยังไงเราก็จะสู้ต่อไป พวกเขาเทียบกับเราไม่ได้หรอก เมื่อเทียบกันแล้วเรามีคนที่อยู่ในขั้นที่หกหรือเจ็ดในระดับเทพสูงสุดมากกว่าพวกนั้น แล้วมันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรเลย!” เอ็ดเวิร์ดสั่งเสียงดัง “พอผมฆ่าหัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งของพวกเขาได้แล้ว เราก็จะชนะได้ง่ายกว่าเดิมเสียอีก!”

ชวิ้ง!

เฟนด์พุ่งเข้าหาศิษย์ของเผ่ากระหายเลือดที่อยู่ในขั้นที่แปดระดับเทพสูงสุดในทั่วพริบตา

“ฮ่าฮ่า! แกนี่มันรนหาที่ตายจริง ๆ เด็กน้อย! ดูเหมือนว่าคนพวกนั้นจะนับถือแกนะ พุ่งเข้ามาหากันแบบนี้ทำเอาฉันอยากจะรู้แล้วว่าแกจะแน่สักแค่ไหน!” ศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดหัวเราะเสียงดัง เขาประเมินเฟนด์ต่ำไป เขากำหมัดแน่นและหายตัวไปจากจุดที่เขายืนอยู่ทันที

จากนั้นชายคนนั้นก็มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเฟนด์ ออร่าเคลือบหมัดของเขาจนทั่ว ในขณะที่เขาเหวี่ยงมันไปทางเฟนด์

“โถ่ เขาคงอยากตายไม่น้อย ก็ได้” เฟนด์เผชิญหน้ากับกำปั้นของศัตรูเพียงลำพังอย่างไม่สะทกสะท้าน

ตู้ม!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน