มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1849

ออสตินคิดว่าเฟนด์กำลังโม้ แต่เขาก็ไม่คิดที่จะปฏิเสธอีกฝ่าย ออสตินกล่าวต่อว่า “เอาล่ะ น้องเฟนด์ คุณมีคนมากกว่าแสนคนอยู่ในมือ แต่พวกเขาทั้งหมดมาจากชนเผ่าและตระกูลที่แตกต่างกัน และสถานการณ์ก็คล้ายกับกองทัพทั้งเก้าไม่มีผิด กองทัพทั้งเก้าเองก็มาจากกองกำลังที่ต่างกัน อืมมม… ผมมีคำแนะนำนะ แต่ไม่แน่ใจว่าผมควรที่จะเสนอออกไปหรือเปล่า?”

“อย่างนั้นเหรอ? เช่นนั้นก็บอกมาเถอะ หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่ง!”

เฟนด์โค้งคำนับให้ออสตินอย่างสุภาพและพูดว่า “เนื่องจากเราตัดสินใจที่จะอยู่ต่อ จึงถือว่าเราทุกคนลงเรือลำเดียวกันแล้ว และไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความภักดีของเราที่มีต่อคุณ เราไม่มีอะไรแอบแฝงและไม่มีแผนที่จะหักหลังคุณอย่างแน่นอน!”

“แน่ใจนะ! เราร่วมมือกันและจะสู้ไปด้วยกัน! คนของเราจะไม่คิดร้ายอะไรกับคุณเช่นกัน! ผมเอาหัวเป็นประกัน!”

ออสตินพยักหน้าแล้วเสนอความคิด “น้องเฟนด์ แนวคิดเรื่องนี้นั้นไม่ยากเลย คุณมีผู้คนมากมายจากชนเผ่าและตระกูลที่แตกต่างกัน และกองทัพทั้งเก้าก็ไม่ต่างไปจากคุณ! ทำไม…ทำไมเราไม่จับมือรวมกันเป็นกองกำลังเดียวล่ะ? เราทุกคนสามารถรวมเป็นกองกำลังเดียวกันได้! คุณคิดเห็นยังไง?"

“กองกำลังเหรอ? อืมม… การรวมกันเป็นหนึ่งเดียวจะทำให้เราจัดการอะไร ๆ ได้ง่ายกว่าและยังสามารถรวบรวมพลังและความแข็งแกร่งทั้งหมดหลอมรวมเข้าด้วยกันได้อีกด้วย ทีนี้ทุกคนก็จะไม่ระแวงหรืออิจฉาซึ่งกันและกัน ใช่ไหม?"

เฟนด์ขมวดคิ้ว เขาเข้าใจเจตนาที่แท้จริงของข้อเสนอนี้ทันที

ตอนนี้ออสตินมีระดับการต่อสู้ที่แข็งแกร่งและสูงที่สุด และแม้ว่าเฟนด์จะได้เปรียบเรื่องจำนวนของพรรคพวก แต่เขาก็มีนักสู้ที่มีระดับพลังยุทธสูงไม่มากนัก ดังนั้นหากทั้งสองฝ่ายตกลงที่จะก่อตั้งกองกำลัง ออสตินย่อมต้องการเป็นหัวหน้ากองกำลังอย่างไม่ต้องแปลกใจ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน