มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1854

“คุณไม่พูดจาแทงใจดำเราเกินไปหน่อยเหรอเฟนด์?”

เอลล่าจ้องไปที่เขา แต่เธอรีบพูดเสริมในขณะที่ยิ้มว่า “ก็อย่างที่บอก ฉันดีใจจริง ๆ ที่คุณยังมีชีวิตอยู่ ไม่ใช่ว่าเราไม่พยายามจะช่วย เราได้แจ้งหัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งและคนอื่น ๆ เรื่องนี้แล้ว แต่เรารู้ว่ากองทัพทั้งเก้าต่อกรกับเผ่ากระหายเลือดไม่ได้ นั่นเป็นสาเหตุที่หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งไม่กล้าทำอะไร!”

เอลล่ายกมือขึ้นและสาบาน “ฉันเอลล่า ลาวีนขอสาบานต่อพระเจ้าเลยว่าหัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งไม่ได้คิดที่จะเมินเฉยต่อพวกคุณทุกคน พวกเขาแค่ต้องการรอให้ตำหนักคลื่นเมฆามาถึงก่อนที่จะลงมือ แล้วคุณก็ได้เห็นด้วยตาตัวเองแล้วนี่ หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งของเราเทียบอะไรกับเอ็ดเวิร์ด เกรย์คนนั้นไม่ได้เลยสักนิด!”

"ก็ได้ เรื่องมันผ่านไปแล้ว ผมไม่ได้คิดที่จะว่าคุณหรอก!”

เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่น แม้ว่าจะมีผู้คนมากมายในกองทัพทั้งเก้า แต่ความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกเขานั้นกลับอ่อนแอกว่าเผ่ากระหายเลือดมาก ถ้าไม่ใช่เพราะคนของเขารีบไปช่วยและได้เขาช่วยฆ่าผู้อาวุโสที่มีระดับการบ่มเพาะสูงของเผ่ากระหายเลือดไปสองสามคน รวมทั้งร่วมมือกับออสตินเพื่อฆ่าเอ็ดเวิร์ด พวกเขาก็จะไม่มีโอกาสทำลายเผ่ากระหายเลือดได้เช่นนี้!”

เฮนดริกมองไปที่เฟนด์และถามด้วยความลำบากใจ “อ้อ ใช่แล้ว พี่เฟนด์ คุณหนูเฮเลน่า และตระกูลคาเบลโลพักอยู่ที่ไหนงั้นเหรอ?”

เฟนด์จุกอกจนพูดไม่ออก เขาชี้ไปที่ลานซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก “พวกเขาทั้งหมดอยู่ที่นั่น ถ้าคุณมีอะไรจะคุยกับพวกเขา ก็ไปหาพวกเขาที่นั่นเถอะ!”

"ขอบคุณ!"

เฮนดริก อาเธอร์และคนอื่น ๆ ยิ้มและเดินไปอย่างมีความสุข

ในไม่ช้าพวกเขาก็พบกลับสถานที่ที่ดาเนียลล่าและคนอื่น ๆ พักอยู่ พวกเขาเคาะประตู

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน