มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1895

“เขาต้องทำเพราะอยากอวดอ้างตัวเองแน่ วิธีการปรุงส่วนผสมของไอ้สารเลวนั้นก็นับว่าดีอยู่และเขาก็หน้าจะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่มีระดับค่อนข้างสูง แต่เขาต้องไม่ใช่นักเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดระดับสามอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นเขาไม่เตร็ดเตร่อยู่ตามถนนแบบนี้หรอก” ชายเคราแพะยืดคอออก และพูดจาเย้ยหยัน

การซุบซิบนินทาดำเนินไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด และทั้งหมดก็เข้าหูเควินและคีแรน พวกเขารั้งตัวเองไว้เพราะเห็นแก่การใหญ่ที่กำลังจะมาถึง

แต่ประโยคสุดท้ายจากชายวัยกลางคนผู้มีเคราแพะพูดด้วยท่าทางหยิ่งยโสและเย้ยหยัน ไม่ใช่แค่การออกความคิดเห็นธรรมดา

เควินส่งเสียงเย็นชาและจ้องไปที่ชายวัยกลางคนที่มีเคราแพะคนนั้น “เพียงเพราะคุณทำไม่ได้ ย่อมไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะทำไม่ได้ แค่รอดูก็แล้วกันว่าเขาจะทำสำเร็จหรือเปล่า? คุณเอาแต่พูดจาหาเรื่องไม่หยุด อยากจะมีเรื่องนักหรือไง?”

เขาเคยหงุดหงิดผู้ชายคนนี้มาตั้งแต่แรก เขาพูดจายียวนมาตั้งแต่ต้น และยิ่งเขาพูด น้ำเสียงของเขาก็ยิ่งกระแนะกระแหนมากขึ้น

ระดับการบ่มเพาะของชายเคราแพะไม่สูงเท่าเควิน เป็นเรื่องปกติที่คนที่เชี่ยวชาญในการเล่นแร่แปรธาตุจะไม่สนใจเรื่องการบ่มเพาะระดับพลังยุทธของตัวเอง ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่กลัวเควิน อย่างไรเสียเมืองสกายดูลล์ก็มีกฎที่ชัดเจนในเรื่องของการห้ามใช้ความรุนแรงในเมือง มิฉะนั้นพวกเขาจะถูกจับและลงโทษโดยพูดบังคับใช้กฎหมาย และถูกสั่งห้ามเข้าเมืองสกายดูลล์ไปตลอดชีวิต

ยิ่งเควินพยายามต่อต้านเขา ชายเคราแพะก็นึกอยากข่มอีกฝ่าย เขาลูบเขายาวของตนและพูดว่า “งั้นมาดูกันว่าหัวหน้าเผ่าของนายจะบ่มเพาะอะไรได้!”

ความวุ่นวายรอบตัวเฟนด์ไม่ได้กระทบอะไรกับเขาเลย เขาคุ้นเคยกับสูตรการบ่มเพาะโอสถเทพจำแลงมานานแล้ว และการเคลื่อนไหวของเขาดูมั่นใจไม่ลังเลแม้แต่น้อย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน