มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1936

งานเลี้ยงน้ำชาคืออะไร? เป็นอีกคำหนึ่งที่เฟนด์ไม่เคยได้ยินมาก่อน ยังไงก็ตามเมื่อคาดเดาจากความหมายทีละตัวอักษรแล้ว ดูเหมือนว่านั่นจะเป็นการชุมนุมเพื่อแลกเปลี่ยนทักษะยุทธ

ปรากฎว่าสองคนนี้ได้แสดงความสามารถพิเศษในระหว่างงานเลี้ยงน้ำชา ทำให้ผู้ที่มาร่วมงานได้รู้จักชื่อของพวกเขาและชื่นชมพวกเขาจากก้นบึ้งของหัวใจ

ทั้งสองยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนดูราวกับนกกระเรียนพี่ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงเป็ด ผู้คนที่อยู่รายล้อมพวกเขาแหวกทางให้คนเหล่านี้อย่างกระตือรือร้น แต่ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะไม่ชอบหน้ากันเท่าไหร่

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับมอร์ตัน เขาจ้องมองเจอรัลด์ด้วยหางตา เจอรัลด์ดูเหมือนจะมีกล้ามเนื้อมากกว่าเมื่อเทียบกับมอร์ตัน และกล้ามเนื้อที่ปูดโปนออกมาบนแขนของเขาก็ดูเหมือนจะมีพลังมหาศาล ดังนั้นมอร์ตันจึงคิดเสมอว่าเจอรัลด์เป็นพวกกล้ามใหญ่แต่ไร้สมอง

บทสนทนารอบตัวเริ่มเข้าหูพวกเขา เจอรัลด์ไม่สนใจว่าคนเหล่านี้จะพูดอะไร แต่มอร์ตันกลับมีสีหน้าเย้ยหยันอย่างเต็มที่เพราะเขารู้สึกว่าเขามีความสามารถและแข็งแกร่งกว่าเจอรัลด์มาก

ในการต่อสู้ครั้งก่อนพวกเขาเสมอกัน แถมเขายังอายุน้อยกว่าเจอรัลด์มาก หากพวกเขาสองคนอายุเท่ากัน เจอรัลด์จะไม่มีทางต่อกรกับเขาได้อย่างแน่นอน

มอร์ตันโกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเขาได้ยินว่าคนรอบข้างบอกว่าพวกเขาอยู่ในระดับเดียวกัน และเป็นการยากที่จะแยกแยะว่าใครแข็งแกร่งกว่ากัน เขาส่งเสียงพึมพำอย่างเย็นชาและพูดเสียงดัง “ไม่มีใครสามารถแย่งชิงโอสถซานหยวนไปจากฉันได้! คุณสมบัติในการได้ที่พักส่วนตัวจะต้องมีคะแนนสมทบจำนวนห้าสิบคะแนน และมันก็จะเป็นของฉันด้วย!”

เจอรัลด์พูดอย่างเย็นชาหลังจากได้ยินสิ่งนี้ เขาหันกลับมามองมอร์ตันราวกับว่าเขาราชสีห์กำลังมองเหยื่อของเขา “นี่ มอร์ตัน นึกอยากจะพูดอะไรก็พูดได้งั้นเหรอ? นายคิดจริง ๆ เหรอว่าแค่พูดแบบนั้นแล้วจะได้ทุกอย่าง?! นายคิดว่านายเก่งกว่าฉันรึไง ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ ฉันจะได้ที่หนึ่งในการประเมินนี้แน่นอน! ฉันจะเป็นคนเดียวที่ทำให้ออบซิเดียนทั้งห้าดวงลุกเป็นไฟได้สำเร็จ!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน