มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 199

”เย่ เย่ เยี่ยมมาก! หนูไม่เคยไปสวนสนุกเลย!"

ไคลีตื่นเต้นมาก

"ไคลี ถ้าหนูหอมแก้มพ่อ พ่อจะพาลูกไปเที่ยวสวนสัตว์ปิดท้าย หลังจากที่เราไปสวนสนุกกันด้วย ดีไหม?”

เฟนด์ลูบศีรษะน้อย ๆ ของไคลี

“ดีเลย! เยี่ยมมาก! เราก็ไปสวนสัตว์ได้เหมือนกัน หนูก็ไม่เคยไปสวนสัตว์!"

ไคลีรู้สึกตื่นเต้นเมื่อเธอตั้งใจหอมเบา ๆ ไปที่แก้มของเฟนด์

เฟนด์รู้สึกว่าหัวใจเขาสั่นอยู่พักหนึ่ง นั่นเป็นครั้งแรกที่ลูกสาวเขาหอมเขาแบบนั้น มันเป็นความรู้สึกที่มีเพียงพ่อเท่านั้นที่จะได้สัมผัส

ผ่านมาห้าปีแล้ว ตั้งแต่ไคลีเกิด เธอขาดความรักจากพ่อ เขาทําได้แค่ชดเชยให้กับสองแม่ลูกเท่านั้น

"เราจะไปจริง ๆ เหรอ?"

ภาพที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ทําให้หัวใจของเซเลน่า เธอสั่นไหวไปด้วย เธอตกอยู่ในภวังค์ขึ้นมาทันที เฟนด์อาจจะชอบอวดดี แต่เขาเป็นพ่อที่ดี และเป็นสามีที่ดีจริง ๆ

จริง ๆ แล้ว ให้เธอรู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่ใกล้เขา แม้เขาจะสร้างปัญหาอยู่ตลอดเวลา แต่ความรู้สึกนี้ก็ยังแข็งแกร่ง

"แน่นอน! ผมสัญญากับลูกไว้แล้ว เธอหอมผมแล้วด้วย ในฐานะพ่อ ผมจะผิดสัญญาได้อย่างไร?"

เฟนด์อารมณ์ดี

"แต่คุณสัญญากับแม่ว่าจะตามหาเงิน 3.8 ล้านเหรียญ ถึงขนาดบอกว่าให้จัดการให้เสร็จภายในหนึ่งสัปดาห์ เราเสียเวลาไม่ได้!"

แน่นอนว่าเซเลน่าก็อยากอยู่กับลูกสาวเหมือนกัน แต่เฟนด์ก็รับปากว่าจะตามหาเงินก้อนนี้คืนภายในหนึ่งสัปดาห์ พวกเขาควรไปหาธนาคารและขอข้อมูล กล้องวงจรปิดในบริเวณนี้ไหม?

"การออกไปท่องเที่ยวนอกบ้านกับภรรยาและลูกสาวของผม จะถูกมองว่าเสียเวลาเปล่าได้อย่างไร? เราไปกันเถอะ!"

เฟนด์อุ้มไคลีด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม และโบกมือเรียกแท็กซี่ข้างทาง

"เย้ มันเยี่ยมมาก หนูได้ไปเที่ยวที่สวนสนุกแล้ว!”

ไคลีร้องตะโกนออกมาเสียงดัง บางทีสาวน้อยอาจจะตื่นเต้นจนเผลอหอมแก้มเฟนด์ไปอีกที "พ่อสุดยอดมาก ไคลีมีพ่อ หนูไม่ใช่เด็กนอกคอก ไคลีรักพ่อ!”

"ไปผ่อนคลายกันสักวันเถอะ!"

เซเลน่าตามพวกเขาขึ้นรถแท็กซี่ เธอมีสีหน้าที่มีความสุข ตลอดระยะเวลาห้าปีเธอต้องอยู่ภายใต้ความกดดันทุกวัน ทําให้เธอดูโทรมไปพอสมควร

ในวันนั้นครอบครัวของพวกเขาทั้งสามคน ก็ได้พักผ่อนในหนึ่งวัน

ทั้งสามคน เดินทางมาถึงสวนสนุกอย่างรวดเร็ว พวกเขาเล่นเครื่องเล่นทั้งหมด ยกเว้นเครื่องเล่นที่อันตรายเกินกว่าไคลีสามารถเล่นได้

เมื่อเล่นเสร็จก็เป็นเวลาบ่ายสองโมงแล้ว

ทั้งสามคน หาร้านอาหารเล็ก ๆ เพื่อกินอาหารกลางวันง่าย ๆ ก่อนที่ไปสวนสัตว์

"ว้าว พ่อ ดูสิ แพนด้า!"

"ว้าว พ่อ ดูสิ ยีราฟ! มันเหมือนกับภาพวาดเลย!"

"พ่อคะ นี่อะไรคะ?"

"โอ้ มันคืองู?”

“มันคืองูอะไรคะ? มันจะกัดหรือเปล่า?"

ไคลีที่ตื่นเต้น ถามเขาไปตลอดทาง เธอกลายเป็นเด็กขี้สงสัย

เซเลน่าไม่รู้ว่าจะมีปฏิกิริยาอย่างไร เดินมาทางโน้น ไคลีก็ไม่หยุดเรียก "พ่อ" เดินมาทางนี้ก็ยังเรียก “พ่อ” เธอรู้สึกว่าลูกสาวของเธอใกล้ชิดกับเฟนด์มากกว่าเธอเสียอีก

"ว้าว พ่อ ดูเสือ! ว้าว พ่อ ดูนั่นสิ มีเด็กผู้ชายอยู่ไม่ไกลจากเสือด้วย!"

...

ได้ยินแบบนั้น เฟนด์ก็ตกใจมาก เขาหันไปมองอย่างฉับไว และอ้าปากค้าง มีเด็กผู้ชายตกลงไปในจุดชมเสือ