มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 201

“โอ้ พระเจ้า มีคนกระโดดลงมาจริง ๆ เหรอ?"

"นี่เขาไม่กลัวตายเลยเหรอ? มีเสือโคร่งซีบีเรียสองตัวอยู่ตรงหน้าเขา!"

"เขากระโดดจากที่สูงขนาดนี้ ทําไมถึงไม่เป็นอะไรเลย เด็กนั่นจะเป็นจอมยุทธ์หรือเปล่า?"

"10 ล้านเหรียญ มีคนยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อเงิน 10 ล้าน!! อย่างไรก็ตาม เสือโคร่งไซบีเรียนที่โตเต็มวัยสองตัว เด็กนั่นฆ่าตัวตายแท้ ๆ!”

มีนักท่องเที่ยวสุมหัวกันสนทนาเรื่องนี้เป็นอย่างมาก

เซเลน่าอุ้มไคลีวิ่งขึ้นสะพานไปด้วย ไคลีเห็นเฟนด์กระโดดลงไป เหมือนเธอรู้สึกได้ว่ามันอันตราย เธอตะโกนออกมาอย่างรีบร้อนว่า “แม่คะ นั่นพ่อนี่ พ่อกระโดดลงไป!”

เซเลน่าก็กังวลเหมือนกัน นั่นคือเสือ ไม่ใช่มนุษย์ มันมีตั้งสองตัว ดูจากหน้าตาแล้วเสือดูหิวโหยกันหมด นัยน์ตาของพวกมันเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

"ไม่ต้องห่วงนะไคลี พ่อจะไม่เป็นไร พ่อเป็นฮีโร่ เขาไปช่วยคน!"

แม้เซเลน่าจะเป็นห่วงมาก แต่เธอก็พยายามปลอบใจไคลีที่อยู่ในอ้อมแขน

"ขอบคุณ ขอบคุณมาก ถ้าคุณช่วยชีวิตลูกชายฉัน ฉันยินดีจะจ่ายให้คุณ 10 ล้าน ฉันมีเงินจริง ๆ ไม่สิ ฉันจะจ่ายให้คุณ 50 ล้าน!"

หญิงวัยกลางคนนั้น เธอร้องไห้ไม่หยุดบนสะพาน

ตอนนี้มีคนลงไปช่วยลูกเธอแล้ว อารมณ์ของเธอคงที่เล็กน้อย

หลังจากเฟนด์กระโดดลงไป เสือทั้งสองตัวก็หยุดยืนจ้องมองเฟนด์ด้วยความโมโห

เฟนด์ไม่ได้เอื้อมมือไปรับเด็กน้อยคนนั้นทันที เขากลับมองเด็กน้อยแล้วตะโกนใส่เขา "เงียบซะ เธอร้องไห้ทําไม? ถ้าเธอร้องไห้ เธอจะไม่ใช่ลูกผู้ชาย!"

เด็กน้อยคนนี้ร้องไห้เพราะความกลัว แต่พอเฟนด์ตะโกนใส่เขา เขาก็ไม่กล้าร้องไห้อีกเลย ได้แต่ปิดปากสะอื้นและร้องไห้อย่างเงียบ ๆ คนเดียว

“เธอรู้ไหมว่าตัวเองทำผิดอะไร? เห็นไหมมันเขียนไว้ที่นั่น ห้ามปีนป่ายหรือเล่น เธอไม่เห็นเหรอ?”

เฟนด์ชี้ไปที่ป้ายบนสะพานหินว่า "ถ้าเธอไม่ยอมรับความผิดพลาดของเธอ ฉันก็คงช่วยเธอไม่ได้!"