มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2027

ไม่ว่าเวสลีย์จะตั้งใจแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถกลั้นเสียงกรีดร้องได้

หลังจากเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น แอมโบรสก็หน้าซีดทันที "หยุด! ฉันขอประกาศว่าการต่อสู้จบลงแล้ว! คุณชนะแล้วเฟนด์ ดังนั้นหยุดสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่!"

แอมโบรสไม่อาจทำได้เพียงเฝ้าดูการโจมตีของเฟนด์ที่บดขยี้เวสลีย์จนยับเยินได้ แม้ว่าหมัดก่อนหน้านี้ของเฟนด์จะหักซี่โครงของเวสลีย์แต่ก็ไม่ได้ทำให้บาดเจ็บสาหัสไปมากกว่านี้ เหงื่อเย็นหยดลงหน้าผากของแอมโบรสขณะที่เขากลัวว่าเฟนด์จะโจมตีต่อไปอีก แต่แม้ว่าเฟนด์จะฟังเขาอย่างไรเสียความเกลียดชังระหว่างเฟนด์และเวสลีย์ก็จะดำเนินไปร้อยเท่าพันทวีอยู่ดี และก่อนการประลองเวสลีย์เองก็ย้ำนักย้ำหนาว่าจะทำให้เฟนด์พิการให้ได้

เฟนด์ไม่ใช่คนที่จะให้อภัยและลืมอะไรไปง่าย ๆ นอกจากนี้เขายังมีความสามารถที่น่าประทับใจและไม่ได้ให้ความสำคัญกับความจริงที่ว่าเวสลีย์มาจากตระกูลที่มีชื่อเสียงเลยด้วยซ้ำ

น่าแปลกที่เฟนด์หยุดโจมตีหลังจากได้ยินคำประกาศของแอมโบรสและค่อย ๆ ยืนขึ้นจากพื้น เขาไม่ได้หันกลับไปมองยังอัฒจันทร์ผู้ชมและเหลือบไปมองเวสลีย์แทน ซึ่งสร้างความประหลาดใจให้กับผู้ชมเป็นอย่างมาก เขาหัวเราะเบา ๆ และพูดอย่างใจเย็น “ทีนี้ นายเข้าใจแล้วหรือยังว่าทำไมฉันถึงขอให้นายเสนอของเดิมพันพวกนั้น?”

แม้ว่าเวสลีย์จะเจ็บปวดมากจนร่างกายแทบไร้ความรู้สึก แต่เขาก็ได้ยินในสิ่งที่เฟนด์พูด คำพูดของเขากระตุ้นเวสลีย์อย่างรุนแรง ยิ่งกว่าความเจ็บปวดบนร่างกายเสียอีก เขาพยายามที่จะลืมตาขึ้นและจ้องไปที่เฟนด์อย่างอาฆาตแค้น เขากระอักออกมาเป็นเลือดและอวัยวะภายในบางส่วนก็บาดเจ็บ เลือดถูกพ่นออกมาจากมุมปากของเขา แม้จะมีสติดีแต่เขาก็คำรามออกไปว่า “ฉันจะฆ่าแก!”

ความโกรธของเวสลีย์เกือบทำให้เขาเสียสติ แค่การที่เฟนด์ไม่ได้พูดอะไรเลยก็ทำให้เขาขายหน้ามากแล้ว แล้วกับการที่เฟนด์มาบอกเขาว่าทำไมเขาถึงพูดเรื่องของเดิมพันอย่างใจเย็นเช่นนี้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน