มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2033

นี่คือเหตุผลที่สุดท้ายแล้วโนเอลตัดสินใจที่จะไม่ถามอะไรออกมา อันที่จริง มอร์ตันกับเจอรัลด์ควรจะจากไปได้แล้ว เพราะบทสนทนาของพวกเขาจบลงแล้ว และพวกเขาก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกันนัก

ทันใดนั้น มอร์ตันก็ทำราวกับว่าเขาสนิทสนมกับโนเอลและต่อบทสนทนาอีกครั้ง “ป่าดงอสูรเป็นภูเขาที่กว้างใหญ่ที่สุดในเกาะเวสต์ เซอร์ซีอย่างแท้จริง แม้ว่าเราจะสามารถเข้าไปในเขตรอบนอกของชายป่าก็เถอะ แต่เราก็ยังพบกับอันตรายมากมาย โชคดีที่เราแข็งแกร่งพอและเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสได้ ไม่ว่ามันจะอันตรายแค่ไหนก็ตาม”

โนเอลพยักหน้าและชมเชยเขา พูดตามตรง เขาอยากจะพูดกับมอร์ตันไปตรง ๆ เขาอยากจะบอกอีกฝ่ายว่าไม่สนใจฟังเรื่องไร้สาระของอีกฝ่ายเลย มอร์ตันและเจอรัลด์ไม่ต้องบอกเขาหรอกว่าป่าดงอสูรนั้นอันตรายแค่ไหน เพราะโนเอลเคยไปที่นั่นมาหลายครั้งแล้ว

เฟนด์ฟังด้วยความสนใจสูงในขณะที่เขาเตรียมการสำหรับหนทางต่อไปของตัวเอง แต่ขณะที่เฟนด์กำลังฟังการสนทนาของพวกเขา จู่ ๆ มอร์ตันก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ศิษย์น้องเฟนด์ นายมาทำอะไรที่นี่นี่”

เฟนด์อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วที่มอร์ตันลดระดับความอาวุโสลงโดยเรียกเขาว่า 'ศิษย์น้อง' เฟนด์ไม่รู้ว่ากฎของตำหนักอื่น ๆ เป็นเช่นไร แต่กฎของตำหนักสองกษัตริย์คือฝ่ายที่แข็งแกร่งกว่าจะถูกเรียกว่าศิษย์พี่และฝ่ายที่อ่อนแอกว่าจะกลายเป็นศิษย์น้อง พวกเขาไม่ได้ตัดสินความอาวุโสตามอายุเสียหน่อย

ความแข็งแกร่งของเขาแข็งแกร่งกว่ามอร์ตันอย่างไม่ต้องสงสัย แต่มอร์ตันจงใจเรียกเขาว่าศิษย์น้องออกมา แต่เฟนด์ไม่ได้เป็นคนของทวีปเฮสเทีย ดังนั้นเรื่องนี้จึงไม่เกี่ยวกับเขาถึงกระนั้นเขาก็มองมอร์ตันอย่างเย็นชา “ฉันมาที่นี่เพื่อชมการประลองของคนอื่น ๆ”

มุมปากของมอร์ตันโค้งขึ้นในขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้เฟนด์ “ฉันได้ยินมาว่านายได้ทำการเดิมพันกับศิษย์พี่เวสลีย์ ฉันต้องยอมรับว่า ๆ กล้าหาญจริง ๆ พวกเราสมาชิกของตระกูลชนชั้นสูงเข้าใจถึงความแข็งแกร่งของศิษย์พี่เวสลีย์ นายมาที่นี่เพื่อดูว่าศิษย์พี่เวสลีย์แข็งแกร่งเพียงใดจากการเฝ้าดูคนอื่น ๆ ประลองกันใช่หรือเปล่า”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน