มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2045

แผนที่ดังกล่าวมีราคาไม่แพงและมีประโยชน์ ด้วยวิธีนี้ เขาจะสามารถค้นหารายละเอียดเรื่องที่อยู่ของสัตว์อสูรและระดับความยากของพวกมันได้ สัตว์อสูรเป็นพวกหวงถิ่นอย่างมาก และสัตว์ที่อ่อนแอกว่าจะไม่รุกรานถิ่นของสัตว์อสูรที่ทรงพลังกว่า

นักสู้ที่ต้องการเอาชีวิตรอดจากการเดินทางผ่านป่าดงอสูรจะมีแผนที่แบบนี้อยู่กับตัว ด้วยแผนที่นี้ พวกเขาจะสามารถพาตัวเองให้อยู่ในบริเวณที่สัตว์อสูรระดับต่ำอยู่ได้ ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ ตราบใดที่พวกเขาไม่โชคร้ายเกินไปหรือบังเอิญไปเข้าไปในรังของสัตว์อสูรระดับสูงเข้า พวกเขาจะออกมาโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ

ด้วยความระมัดระวัง เฟนด์จึงไม่ได้ไปที่หอสัตตะฤกษ์ด้วยตัวเอง แต่ขอให้บรู๊คไปที่นั่นแทน เพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าเขามีแผนที่อยู่ในมือ กันไว้ดีกว่าแก้ ในขณะที่เขายังคงอยู่ในอาณาเขตของตำหนักสองกษัตริย์ คงไม่มีใครกล้าทำอะไรที่โจ่งแจ้งกับเขาจนเกินไปนัก แต่หากเขาอยู่ข้างนอกสถานการณ์คงเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ

เฟนด์ไม่กลัวศิษย์คนอื่น ๆ แต่เขารู้ว่าขีดจำกัดของตัวเองอยู่ตรงไหน ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าเขาจะรอดชีวิตหากศัตรูของเขาส่งกลุ่มนักสู้ที่มีทักษะมาไล่ล่าเขา

สองวันต่อมา ในชายป่าของป่าดงอสูร เฟนด์ถือแผนที่ในมือข้างหนึ่งในขณะที่พยายามแยกแยะตัวบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์โดยรอบ โดยปกติแล้วที่ด้านนอกของตำหนักสองกษัตริย์มีการคุ้มกันที่ค่อนข้างหละหลวม ดังนั้นเขาจึงเรียกให้แนชออกจากเรือวิญญาณมัสตาร์ด ซี๊ด

ในช่วงเวลานี้ แนชรู้สึกเบื่อหน่ายและแม้ว่าพื้นที่ในเรือวิญญาณมัสตาร์ด ซี๊ดจะกว้างใหญ่พอ แต่เขาก็ยังต้องการที่จะออกไปสำรวจทวีปเฮสเทียด้วยตาตัวเอง

แนชชี้ไปที่แผนที่แล้วพูดว่า “เริ่มต้นจากเมืองสองกษัตริย์แล้วเดินไปทางใต้หกสิบไมล์ ลูกก็จะไปถึงรอบนอกของป่าดงอสูรได้ จากตำแหน่งที่เราอยู่บนแผนที่ เราควรเดินไปข้างหน้าสิบไมล์แล้วเปลี่ยนทิศทาง หากลูกเดินไปทางทิศตะวันออกเป็นระยะทางสี่สิบไมล์ ลูกก็จะไปถึงบริเวณที่มีสัตว์อสูรในระดับติดตัวชุกชุม”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน