มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2058

เฟนด์ส่ายหน้าเขาเองก็คิดไม่ออกเหมือนกัน ไม่มีทางที่พวกเขาจะออกไปจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัยเว้นแต่ข่าวเรื่องการติดอยู่ในป่าของพวกเขาจะไปถึงหูคนของตำหนักสองกษัตริย์ พวกเขาไม่รู้ว่าศิษย์ของสำนักวายชนม์จะทำอะไรต่อไป พวกเขาจะสอดแนมพื้นที่โดยรอบนี้อย่างเข้มงวดหรือไม่? หากเป็นเช่นนั้น เฟนด์และคนอื่น ๆ คงถูกกำจัดอย่างง่ายดายแน่นอน

เมื่อเห็นสีหน้าของทุกคน ดไวท์ก็เริ่มครุ่นคิดว่าเขาควรจะพูดต่อไปหรือไม่ และท้ายที่สุดก็ตัดสินใจพูดเพราะมีบางคำที่ไม่พูดไม่ได้

เขาหายใจเข้าลึก ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยว่า “ระหว่างทาง ฉันเห็นศพจำนวนมาก ส่วนใหญ่เป็นร่างของศิษย์ภายใต้การดูแลของสำนักสหัสบรรณ และมีบางส่วนที่เป็นผู้บ่มเพาะทั่วไป เมื่อพิจารณาจากบาดแผลตามร่างกายแล้ว พวกเขาต้องตายด้วยอาวุธ ไม่ใช่ตายจากสัตว์อสูร”

ข่าวนี้ทำให้สถานการณ์ซึ่งเลวร้ายอยู่แล้ว แย่ลงไปกันใหญ่ เป็นการยืนยันการคาดเดาของเฟนด์ที่ว่าไม่ว่าใครที่ถูกศิษย์สำนักวายชนม์พบเข้าจะถูกฆ่าทั้งหมด ทั้งตำหนักสองกษัตริย์และเผ่าปฐมหายนะต่างก็อยู่ในการดูแลของสำนักสหัสบรรณซึ่งก็ถือเป็นเรื่องปกติ เนื่องจากสำนักทั้งสองเป็นเพียงสำนักระดับสาม ในขณะที่สำนักสหัสบรรณเป็นสำนักระดับสี่เพียงแห่งเดียวในพื้นที่ทางตอนเหนือของรัฐเวสต์ เซอร์ซี

ดังนั้นตามกฎแล้ว สำนักระดับต่ำกว่าจะต้องปฏิบัติตามแนวทางของสำนักที่มีระดับสูงกว่า นั่นคือเหตุผลที่สำนักทั้งสองจะช่วยเหลือสำนักสหัสบรรณ แม้ว่าจะไม่ได้มีแนวทางเดียวกันก็ตาม

สิ่งที่ศิษย์ของสำนักวายชนม์กำลังทำคือการฆ่าคนตามอำเภอใจ ความตายเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้หากอีกฝ่ายไม่ใช่สมาชิกของสำนักตน เมื่อรู้เรื่องนี้ ในที่สุดเฟนด์และคนอื่น ๆ ก็ได้รับรู้แล้วว่าสถานการณ์ของพวกเขาเลวร้ายเพียงใด

ใบหน้าของเฟนด์มืดมนราวกับกลางคืน “เราควรทำยังไงต่อไป? เราจะรอให้ความตายมาหาแบบนี้ไม่ได้!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน