มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2072

ในตอนแรก ดไวท์เอ่ยปากถามเฟนด์เพราะคิดว่าเฟนด์อาจจะมีวิธีที่สามารถปลดผนึกเวทย์ค่ายกลได้ แต่ความหวังทั้งหมดของเขาทางทลายไปแล้ว การที่เฟนด์ได้ศึกษาตำราโบราณมามากมายจะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อบุคคลที่น่าเกรงขามทุกอย่างศิษย์อาวุโสการ์ดเนอร์ก็ยังออกจากที่นี่ทั้งที่ยังมีลมหายใจไม่ได้ ศิษย์อาวุโสการ์ดเนอร์จะศึกษาตำรามาน้อยกว่าและมีองค์ความรู้น้อยกว่าเฟนด์ได้ยังไง

แม้ว่าเจดจะเป็นคนง่าย ๆ แต่เขาก็ตระหนักได้ว่าดไวท์ถามคำถามนี้เพราะศิษย์พี่ของเขาคิดว่าเฟนด์กำลังค้นหาวิธีปลดผนึกเวทย์ค่ายกลอยู่

เจดยิ้มอย่างขมขื่นท่าทีดูเฉยเมย “คุณยังหวังอะไรในตัวเขาได้อีกหรอ? คุณคาดหวังในตัวเขาสูงเกินไป คุณก็รู้ไม่ใช่หรอว่าเขาเพิ่งจะอยู่ในขั้นแรกระดับแรกกำเนิดเท่านั้น เขาจะหาวิธีปลดผลึกเวทย์นี้ลงได้ยังไงในเมื่อความสามารถในการต่อสู้ของเขาต่ำกว่าเราตั้งขนาดนั้น? เรานั่งรอความตายของเราอย่างสงบเถอะ”

ดไวท์สูดหายใจเข้าเต็มปอด “อย่าเพิ่งหมดกำลังใจไปเลย แม้ว่าสิ่งที่นายพูดจะฟังดูมีเหตุผล แต่ฉันก็ยังเชื่อว่าเราควรลองให้ครบทุกวิธีทางก่อน”

ถึงอย่างนั้นเจดก็รู้สึกว่าคำพูดให้กำลังใจของดไวท์ก็เป็นเพียงเรื่องหน้าตลกเท่านั้น “เมื่อกี้คุณบอกว่าให้ลองให้ครบทุกวิถีทางก่อน? เราต้องลองยังไงล่ะ? เราควรต่อยอากาศเหมือนคนบ้าหรือไง!”

ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเฟนด์ตะโกนออกมาว่า “ผมเจอแล้ว!”

ทั้งสองคนเงยหน้าขึ้นมองทันที ดวงตาของเฟนด์ส่องประกายราวกับว่าเขาได้ค้นพบบางสิ่งที่ไม่อาจประเมินค่าได้ และเขายังหันไปมองพ่อของเขาและชี้ไปยังทิศทางในอากาศอย่างตื่นเต้น เจดและดไวท์ไม่รู้ว่าเขาตื่นเต้นเรื่องอะไร แต่แนชดูเหมือนจะเข้าใจว่าทำไมเฟนด์ถึงตื่นเต้นได้ขนาดนี้

“มันเป็นลายเกล็ดปลา เป็นลายเกล็ดปลาอย่างแน่นอน!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน